Ζήσε τη στιγμή! Είναι μια φράση που τη ξεστομίζουμε αρκετά συχνά. Όταν βιώνουμε συναισθήματα εις βάθος ζούμε πραγματικά! Ο χρόνος, άλλωστε, δεν είναι τίποτα περισσότερο από ένα σύνολο στιγμών. Έστω και για λίγα λεπτά εάν συντονιστούμε με τη ροή του χρόνου, θα νιώσουμε αμέσως την ενέργεια της ζωής και τη διάθεσή μας να αλλάζει προς το καλύτερο. Δε σημαίνει πως είμαστε ρηχοί άνθρωποι, ούτε ότι συμβιβαζόμαστε επειδή δεν έχουμε άλλες επιλογές. Η δύναμη της εσωτερικής γαλήνης στις στιγμές είναι κάτι προσωπικό και δεν μπορεί να κριθεί ως επιφανειακό ή ολιγαρκές. Γιατί το συναίσθημα και το βάθος που απορρέει μέσα από το σύμπλεγμα σκέψεων και τη συλλογή εμπειριών συνάδει με την προσωπικότητα του ατόμου που βιώνει ένα γεγονός.
Θεωρητικά, ακούγεται ως μια σοφή σκέψη που κάποιοι βάση χαρακτήρα ή βιωμάτων αποδέχονται και άλλοι πιστεύουν πως το να ζήσεις μόνο μια στιγμή είναι λίγο και μη ολοκληρωμένο, ως εμπειρία και εύρος συναισθημάτων.
Αρκετοί αναρωτιούνται: “Γιατί να ζήσω μόνο τη στιγμή; Οι αναμνήσεις μας δεν είναι μόνο μια στιγμή!”
Χρειάζονται πολλές στιγμές για μια ευχάριστη ή δυσάρεστη ανάμνηση! Άλλωστε η ζωή μας δεν είναι μόνο στιγμές! Ζούμε ώρες, μέρες, μήνες, χρόνια! Σα να μας λέει κάποιος δηλαδή να ζούμε το εφήμερο, το επιφανειακό, το ολιγαρκές, το ευτελές και να είμαστε ευχαριστημένοι και πλήρεις με αυτό!
Για να συναντήσουμε κάποιον χρειαζόμαστε μια προετοιμασία αυτή δε μετράει; Δε μετράει η διάθεση μέχρι να συναντηθούμε και φυσικά η ώρα που θα περάσουμε μαζί; Είναι η ανάμνηση που θα κρατήσουμε και θα θυμόμαστε και μετά τη συνάντηση.
Αρνούμαι να κρατήσω μόνο στιγμές! Είναι σαν να υποβαθμίζω τις σχέσεις μου με τους κοντινούς μου ανθρώπους σαν να απαξιώνω τη δράση μου εντός της καθημερινότητας!
Για να φτάσουμε σε έναν προορισμό διανύουμε μια διαδρομή. Οι εικόνες που αποτυπώνονται στο εσωτερικό του μυαλού και της ψυχής μας δε χωράνε μέσα σε μια στιγμή!
Αρνούμαι να κρατήσω μόνο στιγμές! Είναι σαν να υποβαθμίζω τις σχέσεις μου με τους κοντινούς μου ανθρώπους σαν να απαξιώνω τη δράση μου εντός της καθημερινότητας! Θα κρατάω τις ώρες που γέμισα με γέλιο, χαρά και τον πλούτο συναισθημάτων που μου άφησαν.
Ποιότητα! Χωρίς αυτήν τι να την κάνεις έστω και τη μια στιγμή; Πόση ποιότητα να χωρέσει αυτή η δόλια στιγμούλα;
Ζήσε τη στιγμή! Μια προτροπή, μια άποψη που τελικά τι θέλει να μας πει; Μη δίνουμε σημασία σε βαθύτερες έννοιες; Να πάρουμε αυτό το λίγο και να πάμε παρακάτω; Στην αναζήτηση κάποιας άλλης στιγμής που πάει λέγοντας;
Έχω και εγώ φίλοι μου μια προτροπή. Ζήστε τη ζωή! Κάντε αυτό που σας αντιπροσωπεύει ώστε να παραμείνετε ο εαυτός σας. Χωρίς να απολογείστε για ό,τι και αν πράττετε και όποιες επιλογές δικαιούστε και αποφασίσετε να κάνετε! Η ζωή δεν είναι κάτι που διέπεται από το λίγο είναι δώρο και έτσι πρέπει να τη ζούμε! Με ό,τι “δώρα” μας φέρνει και ό,τι μπορούμε εμείς να ορίσουμε και να ευχαριστηθούμε, μέσα από αυτή. Έχει διάρκεια, έχει αξία και εμπεριέχει αγάπη!
Ο άνθρωπος του “ζήσε τη στιγμή” πιθανώς είναι αυτός που δε δίνει την απαραίτητη αξία σε άτομα και γεγονότα που δε δεσμεύεται “παίρνει την στιγμή του” και φεύγει και που πιθανά προτρέπει και τον άνθρωπο που τον έκανε παρέα να κάνει το ίδιο για να μην έχει να απολογηθεί μετά για τίποτα!
Αφού δεν έγινε και τίποτα… μια στιγμή μόνο ήταν!!!