Αποκλειστική συνέντευξη: Σπύρος Ιωάννου

Της: Έπη Τρίμη

Ο ηθοποιός Σπύρος Ιωάννου είναι ένας άνθρωπος που μετρά χιλιόμετρα στο δρόμο της τέχνης. Έχει παίξει σε παιδικές παραστάσεις με τη Ξένια Καλογεροπούλου, σε πολλές ταινίες των 80’s, με το Μάρκο Σεφερλή καθώς και σε άλλες θεατρικές παραστάσεις. Η απλότητά του, η σιγουριά του και η ζέση του απέναντι σε νέους ηθοποιούς είναι συγκινητική. Η δε σκηνοθετική του ματιά αριστοτεχνικά έξυπνη και ευρηματική. Τον ευχαριστώ για την τιμή που μου έκανε και την εμπιστοσύνη του.

Efi’s Secret’s: Σε απολαύσαμε ως ηθοποιό αλλά και ως σκηνοθέτη στην πρεμιέρα που ήδη συζητιέται πολύ στους θεατρικούς κύκλους, «Μέθοδος αντισύλληψης». Η σκηνοθετική σου ματιά καθώς και η θεατρική σου στόφα εντυπωσίασαν κοινό καθώς και τους παράγοντες της τέχνης και των γραμμάτων. Είδα δε την αμεσότητα που έχεις με τους θεατές και την ευελιξία σου, επί σκηνής, με εύστοχους αυτοσχεδιασμούς. Πώς προέκυψε η σκηνοθεσία στη ζωή σου; Θα μπορούσαμε να πούμε δηλαδή ότι ως σκηνοθέτης η αγάπη σου για το θέατρο είναι έρωτας αποκλειστικός;

Σπύρος Ιωάννου: Ο έρωτας για το θέατρο, από τη μια είναι προϋπόθεση για να το υπηρετήσεις από την άλλη, όμως, δεν είναι  μονοδιάστατος. Η σκηνοθεσία-ειδικά όταν αγαπάς το κείμενο πάνω στο οποίο δουλεύεις- είναι κατά την άποψη μου, κομμάτι της ζωής και της δράσης του ηθοποιού.

Efi’s Secret’s: Ποιος είναι ο λόγος που σ’ ενδιαφέρει να σκηνοθετήσεις; Είναι η θέληση να προσδώσεις τη δική σου ματιά; Να διαχειριστείς τα εκφραστικά μέσα της τέχνης που σε ελκύει ή απλά είπες να δοκιμάσεις τις δυνάμεις και ικανότητες σου και όπου βγει στη συνέχεια;

Σπύρος Ιωάννου: Από τους μεγάλους έρωτες, πολλές φορές προκύπτουν παιδιά. Το έργο λοιπόν είναι παιδί του συγγραφέα, η παράσταση είναι παιδί του σκηνοθέτη… Να στο πω αλλιώς. Είναι μεγάλη πρόκληση σε ένα καλό οικόπεδο, που είναι το κείμενο, το έργο  να χτίζει κάποιος ένα αξιόπιστο κτίσμα, που είναι η παράσταση. Όμορφο, καλαίσθητο και με απήχηση στους θεατές.

Efi’s Secret’s: Το θέατρο, δημιουργεί κίνητρο για ζωή και δημιουργία. Η αμφίδρομη σχέση μεταξύ ηθοποιού και θεατή είναι μια σχέση που από χλιαρή, μπορεί να είναι «παθιασμένη». Πώς το βιώνεις εσύ όλο αυτό;

Σπύρος Ιωάννου: Ως αυτονόητο. Κανένας ηθοποιός, σκηνοθέτης ή και συγγραφέας ακόμη, όχι από ματαιοδοξία, αλλά από την ίδια τη φύση της τέχνης που είναι ανταποδοτική, δεν μπορεί να ζήσει χωρίς να βιώνει με πάθος αυτήν τη σχέση. Όταν δε συμβαίνει αυτό, κάτι δε γίνεται σωστά.

Efi’s Secret’s: Η τέχνη, μπορεί να μας βοηθήσει να αναδείξουμε την καλή πλευρά του εαυτού μας. Αυτού του εαυτού που θα βρει ως από μηχανής θεός, λύσεις ανθρώπινες, από θνητούς ανθρώπους για θνητούς ανθρώπους. Εσύ πώς αφουγκράζεσαι την απέλπιδα προσπάθεια της κοινωνίας να επιβιώσει;

Σπύρος Ιωάννου: Εγώ θεωρώ την τέχνη όχι μέσον προσωρινής απόδρασης από ότι μας βασανίζει, αλλά μέσον πάγιας αντίδρασης και αντίστασης. Δεν είναι τυχαίο ότι ο κόσμος  στα δύσκολα, διψά για καλό θέατρο. Ακόμη και στις πιο δύσκολες καταστάσεις…  Για αυτό έχουμε την υποχρέωση να ανασαίνουμε την ανάσα της κοινωνίας, να πιάνουμε το σφυγμό της… Να είμαστε στα χνάρια, στα δικά της χνάρια. Αν ο ηθοποιός κάνει το λάθος να αποξενωθεί, το πληρώνει ακριβά.

Efi’s Secret’s: Ο Έριχ Φρομ είπε το εξής: «Στην πορεία προς την αυτογνωσία, πρέπει να συμβάλλει και η τέχνη». Προσωπικά το ασπάζομαι. Θα ήθελες να το σχολιάσεις;

Σπύρος Ιωάννου: Η Τέχνη Είναι άσκηση αυτογνωσίας …  Και υπό αυτήν την έννοια για μας που την υπηρετούμε, είναι αναπόσπαστο κομμάτι της…

Efi’s Secret’s: Καλλιτεχνική επιτυχία σημαίνει οικονομική επιτυχία; Η χώρα, θα έπρεπε να φροντίζει για την αμοιβή των λειτουργών της διότι επιτελούν λειτούργημα. Η παίδευση της ψυχής και η ψυχαγώγηση του μυαλού αποτελούν αναγκαιότητα και αντίβαρο για το μέσο άνθρωπο που είναι εγκλωβισμένος μπροστά στην τηλεόραση, λόγω μελαγχολίας και οικονομικής δυστοκίας. Συμφωνείς; Τι συμβαίνει στη χώρα μας;

Σπύρος Ιωάννου: Ως προς το πρώτο μέρος της ερώτησης, όχι κατ’ ανάγκην. Έχω ζήσει εποχές στο θέατρο και στον κινηματογράφο, όπου έμπαινε κι έβγαινε πολύ χρήμα, αλλά κάποιες φορές οι δουλειές  δεν ήταν τόσο ποιοτικές. Από την άλλη νομίζω ότι οι καλές δουλειές εκτιμώνται από τον κόσμο, αν και το κράτος για να το θέσουμε σε πιο σωστή βάση, δεν επενδύει παρά ψίχουλα στον πολιτισμό κι ας είναι η βαριά βιομηχανία της Χώρας. Νιώθω μερικές φορές ντροπή για λογαριασμό των αρμόδιων. Ως προς το δεύτερο, η απάντηση μου θα είναι παρόμοια με προηγούμενη. Η κοινωνία έχει ανάγκη την τέχνη σε εποχές σαν την σημερινή.  Παίρνει ανάσες, μέσα από την τέχνη.

Efi’s Secret’s: Πώς είναι η συνεργασία σου με τους ανθρώπους του θεάτρου και τους συντελεστές των παραστάσεων; Έχεις κάνει αληθινές και βαθιές φιλίες μέσα από το χώρο;

Σπύρος Ιωάννου: Ναι. Πολλές φορές δημιουργούνται οικογένειες στο χώρο. Φιλίες ζεστές και πολυετείς. Άλλες φορές πάλι δεν είναι όλα αγγελικά πλασμένα. Έτσι όμως δεν είναι κι οι ζωή μας; Υπάρχει κι ο ανταγωνισμός. Που όταν είναι υγιής μας τρέφει και τρέφει και τις ανθρώπινες σχέσεις. Όταν αλλοτριώνεται ή εκτροχιάζεται τις καταστρέφει…

Efi’s Secret’s: Ονειροπόλος ή ρεαλιστής;

Σπύρος Ιωάννου: Και τα δυο σε σωστές δόσεις. Αυτή είναι κατά τη γνώμη μου η συνταγή.

Efi’s Secret’s: Πόσο μακριά θες να πας για αυτό που θες να κάνεις;

Σπύρος Ιωάννου: Συνηθίζω να λέω πως εγώ κατεβαίνω στον «αγώνα» και αν δεν πάρω το… «πρωτάθλημα» πρέπει, τουλάχιστον, να πάρω το κύπελλο… Δεν συμβιβάζομαι με τίποτα λιγότερο…

Efi’s Secret’s: Μετανιώνεις ή θυμάσαι με σεβασμό την εποχή της βιντεοταινίας;

Σπύρος Ιωάννου: Φυσικά και όχι. Μετά το κινηματογράφο που γυρίζαμε τις ταινίες με αποκορύφωμα την ταινία «Φυλακές Ανηλίκων» (ελληνική δραματική – δράσης ταινία του 1982, σε σενάριο Γιώργου Μυλωνά και σκηνοθεσία Ντίμη Δαδήρα) η οποία ακόμη και σήμερα είναι επίκαιρη,  δεν νιώθω καθόλου άσχημα που ξαφνικά εισέβαλε στη ζωή μας ένα νέο μέσο που είναι η βιντεοταινία. Αποτέλεσε το όχημα που ανέδειξε μια πλειάδα ηθοποιών και από μόνη της είναι μια σχολή που επανήλθε στο προσκήνιο με την αναβίωση 80’s. Η καλλιτεχνία,  δεν έχει στεγανά ούτε νόρμες. Αποτελεί μέσον έκφρασης και δημιουργίας. Είμαι πολύ χαρούμενος που τα παιδιά που δεν είχαν έρθει ακόμη στη ζωή, σήμερα γνωρίζουν ατάκες και πρόσωπα της εποχής εκείνης και έρχονται αυθορμήτως τόσο στο θέατρο όσο και δημόσια και με χαιρετούν με διάφορες ατάκες που χρησιμοποιούσα εκείνη την εποχή.

Efi’s Secret’s: Θα ήθελες να μου μιλήσεις για τα μελλοντικά σου σχέδια;

Σπύρος Ιωάννου: Πολλά και διάφορα. Σκέψεις, προτάσεις που συζητώ. Όμως ως τις 7 του Απρίλη προτεραιότητα έχει η «ΜΕΘΟΔΟΣ ΑΝΤΙΣΥΛΛΗΗΣ» κάθε Παρασκευή στο Θέατρο Λύχνος στο Γκάζι. Όλα τα άλλα έπονται…

Comments

comments

     

    Θέλεις να διαβάζεις άρθρα σαν το παραπάνω

    Βάλε το e-mail σου και κάνε click για να λαμβάνεις αποκλειστική ενημέρωση!