Βράδυ του Σεπτέμβρη , ένα ποτήρι κόκκινο κρασί , εγώ και οι αναμνήσεις μου. Σήμερα το πρωί μπήκαν οι υπογραφές στο διαζύγιο μου .
Με μια υπογραφή σβήνεις έτσι απλά 15 χρόνια κοινής ζωής; Οι φίλες μου προσπάθησαν να με πείσουν να βγούμε να διασκεδάσουμε, να πιούμε μέχρι τελικής πτώσεως.
Εγώ προτίμησα να μείνω μόνη μου, να κάνω μια αναδρομή στο παρελθόν, στις όμορφες και στις δύσκολες στιγμές του γάμου μου . Σκεφτόμουν το πώς γνωριστήκαμε, τότε που πήραμε την απόφαση να συγκατοικήσουμε , να παντρευτούμε και ένιωθα η πιο ευτυχισμένη γυναίκα στον κόσμο.
Αργότερα η ευτυχία μας ολοκληρώθηκε στη γέννα του παιδιού μας, ήρθαμε ακόμη πιο κοντά. Ύστερα σκέφτηκα τους καυγάδες , την αδιαφορία, τότε που ξεκίνησε η κάτω βόλτα και ένιωθα ότι ζω μαζί με έναν ξένο κάτω από την ίδια στέγη. Δύο χρόνια πάλεψα με τον εαυτό μου για να πάρω αυτήν την απόφαση.
Με αναποφασιστικότητα, με πισωγυρίσματα ενίοτε, όμως η επιλογή είναι δική μου και πρέπει να την υποστηρίξω.
Τον άντρα μου τον αγάπησα και τον αγαπάω ακόμη αλλά έπαψα να είμαι ερωτευμένη μαζί του , ο γάμος μας είχε βαλτώσει. Όμως δε θέλω να μπω σε αυτή τη διαδικασία να αναλύσω τους λόγους ,τις αιτίες και τις αφορμές. Την ανάλυση την έχω κάνει ήδη στο χρόνο που μεσολάβησε , μέχρι τελικά να πάρουμε από κοινού την απόφαση να πέσουν οι υπογραφές.
Απόψε ήθελα να κλείσω τους λογαριασμούς με το παρελθόν , να συμφιλιωθώ με τον εαυτό μου.
Βυθισμένη στις σκέψεις και τις αναμνήσεις μου δεν κατάλαβα πως πέρασε η ώρα. Όμως είχα πάρει πλέον τις αποφάσεις μου. Η ζωή είναι μπροστά μου , θέλω να την πιάσω από τα μαλλιά , να μου δώσει ότι μου έχει στερήσει , ότι μου αξίζει. Δεν θέλω να πενθήσω τον χωρισμό μου . Δεν θέλω ούτε να το γλεντήσω. Απλά θέλω να γυρίσω σελίδα , όσο πιο ανώδυνα γίνεται , να βγω έξω και γιατί όχι, να ερωτευτώ.
Με αυτήν την σκέψη πίνω την τελευταία γουλιά από το κρασί μου , λέγοντας στον εαυτό μου όπως η Σκάρλετ στο Όσα παίρνει ο άνεμος ” Αύριο είναι μια άλλη μέρα”…
Δείτε ακόμη:
«Δηλητηρίασα την πρώην μου και τους καλεσμένους της στο γάμο της!»