Φέτος την άνοιξη, ανοίξαμε τους χάρτες μας με την παρέα μου για να βρούμε τις επόμενες μας διακοπές. Ονειρευόμασταν ένα καλοκαίρι στην Ευρώπη για ένα μήνα και μετά επιστροφή στη βάση μας. Τα βάλαμε κάτω λοιπόν και είπαμε να πάμε Ισπανία – Καταλονία για αρχή, μετά Γερμανία, μετά Κροατία και τέλος Ελλάδα. Παντού περάσαμε όμορφα , αλλά τα νησιά του Αιγαίου ομολογώ πως τα ερωτεύτηκα! Συγκεκριμένα τον τελευταίο μας προορισμό , την Ίο! Το αγάπησα το νησί από την πρώτη στιγμή.
Έτσι λοιπόν , όταν έφτασε η τελευταία μας μέρα εδώ, και οι διακοπές μας θα τελείωναν, είπα πως δεν θέλω να γυρίσω πίσω στην πατρίδα μου, στην Αυστραλία. Δήλωσα πως θα μείνω όλο το καλοκαίρι εδώ και όποιος θέλει ακολουθεί. Οι φίλοι μου στην αρχή νόμιζαν ότι έκανα πλάκα και ότι δεν το εννοούσα. Αλλά όταν με είδαν να μη μαζεύω τα πράγματα μου και να μην επιβιβάζομαι μαζί τους σε πλοία και αεροπλάνα , άρχισαν να το συνειδητοποιούν. Η παρέα μου έφυγε για Αυστραλία λοιπόν και εγώ έμεινα στο πανέμορφο νησί , αναζητώντας δουλειά. Όλοι με έλεγαν τρελή και περίμεναν ανά πάσα στιγμή να γυρίσω μετανιωμένη στη χώρα μου. Εγώ ένιωθα ελεύθερη και πανευτυχής.
Δε δυσκολεύτηκα να βρω δουλειά. Στη χώρα της Ίου, όπως και σε κάθε νησί, πάντα χρειάζονται αγγλόφωνους να εργαστούν για μια σεζόν για να προσελκύουν τους τουρίστες. Αλλά η δουλειά που βρήκα ήταν ακόμα πιο συναρπαστική από αυτό που φανταζόμουν. Δεν κάνω απλώς δημόσιες σχέσεις σε κάποιο club ή μπαράκι. Δουλεύω όλη μέρα στη θάλασσα! Συγκεκριμένα εργάζομαι στα θαλάσσια σπορ , σε μια από τις πιο όμορφες παραλίες του νησιού.
Έμεινα εδώ λοιπόν , η δουλειά μου, μου προσφέρει και στέγη , μένω μαζί με άλλες δύο κοπέλες από Αμερική και εργάζομαι όλη μέρα στον ήλιο και στην θάλασσα. Δεν το βλέπω καν σαν εργασία, πιο πολύ σαν παράταση των διακοπών μου! Περνάω την ώρα μου διασκεδαστικά και γνωρίζω καινούριο κόσμο. Βέβαια τα λεφτά που παίρνω εδώ, συγκριτικά με τους μισθούς της Αυστραλίας είναι πολύ λιγότερα, αλλά δεν με νοιάζει. Το κάνω ως χόμπυ και ως τρέλα.
Είμαι μόνη για πρώτη φορά σε μια ξένη χώρα, σε μια ξένη ήπειρο! Γνώρισα πάρα πολύ κόσμο, έκανα πολλούς φίλους, σχέσεις ζωής . Στην Ίο θα μείνω μέχρι και τον Οκτώβριο. Προσπαθώ να παρατείνω τις ημέρες. Πολλοί με ρωτάνε τι θα κάνω γυρνώντας πίσω στην Αυστραλία , αν θα δουλέψω εκεί και εγώ τους απαντάω πως ήδη σκέφτομαι τον επόμενο προορισμό μου . Δεν ξέρω τι μου ξημερώνει αύριο και αυτό δίνει νόημα στη ζωή μου. Σκέφτομαι λοιπόν το χειμώνα που θα γυρίσω στην Αυστραλία , αφού μείνω λίγο με την οικογένεια μου, να επισκεφτώ φίλους μου που γνώρισα εδώ , σε κάθε άκρη του κόσμου.. και γιατί όχι , να δουλέψω μια σεζόν … στα χιόνια! Για εμένα κάθε νέα μέρα είναι μια νέα ευκαιρία να ζήσεις στα άκρα! Λατρεύω τις αλλαγές και πιστεύω πως η ζωή είναι πολύ μικρή για να ζεις 365 φορές την ίδια μέρα.
*Ευχαριστώ την αγαπημένη μου Μαρία, φίλη και συνάδελφο Ιήτισσα, που έγραψε αυτό το κείμενο για εμένα, καθώς τα ελληνικά μου είναι ακόμα χάλια. *