Πριν λίγες ημέρες γύρισα νωρίτερα στο σπίτι και χωρίς να το θέλω έπιασα το παιδί μου στα πράσα να κάνει έρωτα στο κρεβάτι μου, με τη φιλενάδα του. Ήταν ένα σοκ για μένα δεδομένου πως είμαστε μονογονεϊκή οικογένεια.
Έχω την ευθύνη του παιδιού μου γιατί παίζω το ρόλο της μητέρας, του πατέρα και της φίλης. Επιπλέον, είναι μόνο 16 ετών, πάνω στην εφηβεία και όπως είναι κατανοητό είναι πολύ μικρός για να είναι ώριμος και να ξέρει πώς να προφυλάξει τον εαυτό του τόσο για μια ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη , όσο και για νοσήματα. Οι λόγοι της αμηχανίας μου είναι απολύτως δικαιολογημένοι , δε συμφωνείτε;
Μην ξεχνάμε, πως βρίσκεται στην ευαίσθητη ηλικία που όλα τα παιδιά παίρνουν επί πόνου κάθε τι που πάει στραβά, δεδομένου πως είναι άγουρα ακόμη στη σκέψη και στη διαχείριση των συναισθημάτων τους.
Η φιλενάδα του, είναι δυο χρόνια μεγαλύτερή του. Νομίζω, πως την επέλεξε και έκανε σχέση και έρωτα μαζί της διότι ένιωσε ασφαλής μαζί της. Η διαφορά ηλικίας είναι προφανές πως προσμετράται θετικά στην κοπέλα.
Ωστόσο, το γεγονός πως έπιασα το παιδί μου να κάνει έρωτα με τη φιλενάδα του στο κρεβάτι μου με κάνει να νιώθω αμηχανία και να μην ξέρω πώς να διαχειριστώ ούτε τον ίδιο, αλλά ούτε και την κοπέλα.
Αντιλαμβάνομαι πως είναι απολύτως φυσιολογικό και ανθρώπινο να επιζητά ερωτικές εμπειρίες το παιδί μου, γιατί το αίμα του βράζει και αν δεν τα κάνει τώρα πότε θα τα κάνει; Όμως, τώρα συνειδητοποίησα πως το αγοράκι μου μεγάλωσε και σιγά σιγά μεταμορφώνεται σε αντράκι.
Το να κάνει έρωτα με τη φιλενάδα του είναι απολύτως φυσιολογικό, όμως, με αιφνιδίασε. Ακόμη στο μυαλό μου το αγοράκι μου είναι το μικρό απροστάτευτο πλασματάκι που στα μάτια του ήμουν όλος ο κόσμος.
Δε θέλω στον αντίποδα, να είμαι τροχοπέδη στη ζωή του γιου μου. Θέλω να ζήσει, να γευτεί τη ζωή ως το μεδούλι και να είναι ελεύθερος σαν το πουλί.
Απλά, δεν ξέρω πώς να το διαχειριστώ τόσο μέσα μου, όσο και πρακτικά και αυτός ήταν και ο λόγος που αποφάσισα να μοιραστώ και τη δική μου εμπειρία. Θα ήθελα πολύ τη γνώμη και άλλων μανάδων που βρέθηκαν στην ίδια θέση μαζί μου…
Είμαι σε δίλημμα. Να κάνω πως θύμωσα; Να το παίξω άνετη, να κάνω πως δεν το κατάλαβα; Να πιάσω την κοπέλα και να της μιλήσω για την αντισύλληψη; Τα έχω χαμένα…
Η αμηχανία, είναι ένα συναίσθημα που μπλοκάρει και δε σε βοηθάει να δεις καθαρά.Δε θέλω σε καμία περίπτωση να πληγώσω το παιδί μου, ούτε και να χάσω το πολύτιμο δέσιμο που έχω μαζί του επειδή έκανε έρωτα. Λογικό είναι να έχει φιλενάδα!
Διαβάστε σχετικά:
Πήρα μέρος σε reality του εξωτερικού, γιατί δεν είχα άλλους πόρους να ζήσω