Γεωργία Βασιλειάδου: Η ομορφότερη «άσχημη» του ελληνικού κινηματογράφου, υπήρξε μία όμορφη γυναίκα με απίστευτο μπρίο, γοητεία και αύρα που μαγνητίζει και αγγίζει τις καρδιές όλων των φανατικών του ελληνικού κλασσικού κινηματογράφου.
Ήταν μια πολύ αγαπημένη καρατερίστα του ελληνικού κινηματογράφου.
Η φυσιογνωμία της και οι ρόλοι που ερμήνευσε είναι αναγνωρίσιμοι από μικρούς και μεγάλους ακόμη και σήμερα.
Πρωταγωνίστησε κυρίως σε κωμωδίες του κινηματογράφου που προβάλλονται με επιτυχία μέχρι σήμερα. Λόγω της εξωτερικής της εμφάνισης χαρακτηρίστηκε η «ομορφότερη άσχημη» του ελληνικού σινεμά. Το πραγματικό της όνομα ήταν Γεωργία Αθανασίου και γεννήθηκε την 1η Ιανουαρίου του 1897.
Η ηθοποιός, έκανε μεγάλη καριέρα λίγο πριν βγει στη σύνταξη.
Ο Σακελλάριος την επέλεξε σε ένα καλλιτεχνικό καφενείο αν και δεν ήξερε καν αν είναι ηθοποιός ή θαμώνας!…
Η Γεωργία Βασιλειάδου δεν ήταν ποτέ η πρωταγωνίστρια με την έννοια που θα έπρεπε να έχει η λέξη για τους ηθοποιούς. Ήταν ένας άνθρωπος σαν όλους εμάς και ποτέ δεν την ενδιέφερε η μαρκίζα. Το ταλέντο και η απλότητά της, ήταν αυτά που την έκαναν να ξεχωρίσουν και λίγοι φίλοι γνώριζαν πόσο πονεμένος άνθρωπος ήταν η μεγάλη μας ηθοποιός.
Η καριέρα της άνθισε μετά την επιτυχία που γνώρισε με την ταινία του Αλέκου Σακελλάριου «Οι Γερμανοί ξανάρχονται» το 1948. Τότε ξεκίνησε και η συνεργασία της με τον Φίνο. Κάποια φορά που η Βασιλειάδου εμφανίστηκε στο γραφείο του περιποιημένη και καλοντυμένη, ο Φίνος της είπε: «Τι είναι αυτά; Θέλεις να χάσεις το ψωμί σου; Εγώ δε σε θέλω έτσι. Άσχημη, σε θέλω!»
Η Φωτεινή Βασιλειάδου είναι η μοναχοκόρη της σπουδαίας ηθοποιού η οποία αποκαλύπτει την σκληρή μοίρα και δύσκολη ζωή της μητέρας της, την ανάγκη για δουλειά και επιβίωση, αλλά και τις τύψεις που ένοιωθε η ίδια, όταν αναγκάζονταν να «εγκαταλείπει» μόνη την κόρη της προκειμένου να βγάλει το μεροκάματο.
“Όταν ήμουν μικρή στην γειτονιά ήμουν γνωστή ως »το παιδί που μεγαλώνει μόνο του». Η μητέρα μου ήταν μια σκληρά εργαζομένη γυναίκα. Έφευγε το πρωί και γυρνούσε αργά το βράδυ. Υπήρχαν φορές που με έπαιρνε στα παρασκήνια των θεάτρων που δούλευε. Μάλιστα έδινε εντολές και στους συνεργάτες της, ηθοποιούς και τεχνικούς, να μιλάνε όμορφα για να μην μαθαίνω κακές λέξεις. Λάτρευε πολύ το θέατρο. Γελούσε έντονα, έκανε έξυπνα αστεία, της άρεσε »ο κόσμος» της. Έκανε πολύ παρέα με την Σοφία Βέμπο και τον Βασίλη Αυλωνίτη. Ήταν πάντα μια απλή γυναίκα που νοιάζονταν για όλους. Ήθελε να είναι κοντά στον κόσμο.”
Κάποτε ο Νίκος Τσιφόρος της είχε πει: Βρε Γεωργία το σκέφτηκες ποτέ να κάνεις πλαστική προσώπου; Και η Βασιλειάδου του απάντησε: Κι εσύ σκέφτηκες ότι τότε οι κωμωδίες σου θα πήγαιναν στράφι;
Αγαπημένες της ταινίες ήταν “Η κυρά μας η μαμή”, “Η θεία από το Σικάγο”, “Η καφετζού”.