Διάβασα σε ένα site την επιστολή μιας κοπέλας που με εντυπωσίασε και πήρα απόσπασμά της για να σας το μεταφέρω. Με αφορμή την απογοήτευση που ένιωσε από την απόρριψη, αντί να πέσει στα πατώματα έγινε πιο δυνατή, αποδέχθηκε τον εαυτό της, τον γνώρισε και τελικά τον αγάπησε. Ανεξάρτητα από το φύλο στο οποίο ανήκουμε ή την προσωπικότητά μας, η αίσθηση ότι μας αγνοούν προκαλεί ψυχολογικό πόνο εφάμιλλο με τον σωματικό. Δεν είναι θέμα αδυναμίας ή ελαττώματος – όπως δεν μπορούμε παρά να πονέσουμε όταν σπάμε ένα πόδι ή ένα χέρι, με τον ίδιο τρόπο δεν μπορούμε παρά να νιώσουμε συντετριμμένοι όταν αισθανθούμε ότι δεν υπάρχουμε στα μάτια του άλλου.
Συμμορφωνόμαστε με ό,τι φανταζόμαστε ότι είναι οι όροι του άλλου, γινόμαστε πειθήνιοι έως δουλοπρεπείς προκειμένου να κάμψουμε τις αντιστάσεις του και φτάνουμε στο σημείο να αναλαμβάνουμε εξολοκλήρου την ευθύνη, απολογούμενοι για φανταστικά εγκλήματα που υποτίθεται διαπράξαμε, με την ελπίδα ότι έτσι θα εξομαλυνθεί η κατάσταση.
Κι’ όμως υπάρχει και άλλος δρόμος που μας οδηγεί στην ανάκαμψη και επούλωση των πληγών και του πόνου και δεν είναι άλλος από την αυτοπροστασία και την αποδοχή της νέας κατάστασης που έχετε μπροστά σας.
Μη χάνετε την αυτοεκτίμησή σας. Κάθε άλλο, προσπαθήστε να κάνετε πράγματα για τον εαυτό σας έτσι ώστε να αναταχτείτε σωματικά και ψυχικά και να τονώσετε την αυτοεκτίμησή σας μέσα από καινούριες ευχάριστες δραστηριότητες.
Αποδεχτείτε την απόρριψη και μην κάνετε το λάθος να αφήσετε τον πληγωμένο σας εγωισμό να σας οδηγήσει σε λανθασμένες κινήσεις. Όταν αποδεχτείτε την απόρριψη θα καταφέρετε να προχωρήσετε αφήνοντας πίσω ό,τι και αν σας πλήγωσε.
Καταλαβαίνουμε ότι δεν είναι δική μας δουλειά να «θεραπεύσουμε» τους άλλους, πόσο μάλλον αν δεν μας το ζητήσουν και δεν το επιθυμούν. Το γράμμα που θα διαβάσετε αποτελεί τρανή απόδειξη.
Γράμμα σε εκείνον που με παράτησε
Σήμερα λοιπόν είμαι περισσότερο αυτή που θα ήθελα να είμαι από ότι πίστευα ποτέ ότι θα μπορούσα να γίνω.
Σε ευχαριστώ που μου ράγισες τη καρδιά και δεν πίστεψες ποτέ από τα όνειρα μου. Αυτό με ανάγκασε να ονειρευτώ λίγο πιο σκληρά ώστε να γίνω τέλεια στη δουλειά μου και πλέον να ντρέπεσαι που τα είχες πει αυτά.
Σε ευχαριστώ για τα φρικτά σχόλια που έκανες και για το σώμα μου. Για όλα εκείνα τα αγενή σχόλια σου σχετικά με την ανατομία μου. Αυτό με έκανε να ερωτευτώ κάθε καμπύλη και κάθε σημάδι μου πάνω στο σώμα μου και πλέον να τα αγαπήσω αλλά να νιώθω και περήφανη για αυτά.
Σε ευχαριστώ για την προσπάθεια σου να με ελέγξεις και να με κάνεις ότι θέλεις. Τελικά κατάλαβα ότι είμαι αυτή που είμαι και δεν πρόκειται να αλλάξω για κανέναν, προφανώς ούτε και για εσένα. Φυσικά και είμαι περήφανη για αυτό γιατί ξέρω πως κάπου εκεί έξω υπάρχει κάποιος που θα τα εκτιμήσει.
Σε ευχαριστώ που ήσουν συναισθηματικά μη διαθέσιμος και ψυχρός. Αυτό με ανάγκασε να αγωνιστώ για τη συναισθηματική μου ηρεμία και να εργαστώ σκληρά με τον εαυτό μου.
Μπορεί να μη βρω ποτέ την αληθινή αγάπη αλλά και πάλι δεν πειράζει. Είναι προτιμότερο να ξέρω πως αγαπώ τον εαυτό μου γιατί τουλάχιστον εγώ το κάνω. Και αυτή είναι η πιο ρομαντική μου ιστορία.