Η ζωή μου ως παιδί δεν ήταν στρωμένη με ροδοπέταλα παρόλο που η μητέρα μου με λάτρευε. Με έφερε στον κόσμο στα 19 της χρόνια στα πλαίσια μιας σχέσης που είχε δημιουργήσει με έναν άντρα 15 χρόνια μεγαλύτερο της.
Ο πατέρας μου ήταν καλός άνθρωπος αλλά επειδή ήταν αλκοολικός όταν έπινε και η μαμά μου θύμωνε θυμάμαι πως γινόταν πολύ επιθετικός.
Στα 6 μου κακοποίησε τη μητέρα μου, μπροστά μου όταν εκείνη του είπε πως θα τον εγκαταλείψει.
Αν και τα βρήκαν προς στιγμή, η μητέρα μου για να μπορέσει να αντέξει στην τοξική αυτή σχέση την κακοποίηση άρχισε και η ίδια να βρίσκει διέξοδο στο ποτό.
Είχα λοιπόν δύο γονείς αλκοολικούς και βυθισμένους στα προβλήματά τους και στις χαώδεις σκέψεις τους.
Στα 11 μου χρόνια η μητέρα μου εγκατέλειψε τον πατέρα μου και πήγαμε στους γονείς της στη Θεσσαλονίκη.
Ήταν η πιο ευτυχισμένη περίοδος της ζωής μου διότι οι παππούδες μου ήταν απέραντα στοργικοί μαζί μου.
Και οι δύο αναπλήρωσαν το κενό της μητέρας και του πατέρα και μ’ έκαναν τη γυναίκα που είμαι σήμερα.
Δυστυχώς, η μητέρα μου δε σταμάτησε ποτέ να πίνει.
Από το πρωί έως το βράδυ άδειαζε ό,τι ποτό έβρισκε μπροστά της.
Ούσα αλκοολική, έκανε σχέσεις με ανθρώπους που την κακοποιούσαν είτε λεκτικά, είτε σωματικά.
Καμία σχέση απ’ όσες είχε συνάψει δεν ήταν υγιής και αυτό με πλήγωνε γιατί η μητέρα μου ήταν ένα πολύ καλό και ευαίσθητο άτομο.
Σήμερα στα 30 μου χρόνια την έχω συγχωρέσει γιατί κατάλαβα πως πάντα με αγαπούσε.
Όπως μου εξομολογήθηκε έψαχνε με κάθε τρόπο να δημιουργήσει οικογένεια και να μού προσφέρει ένα φυσιολογικό περιβάλλον αλλά όλες τις οι σχέσεις ήταν καταδικασμένες λόγω επιλογών να είναι αποτυχημένες.
Διαβάστε επίσης:
Ερωτεύτηκα τον κολλητό φίλο του γιου μου