Ακόμα θυμάμαι εκείνο το πρωινό που αναστατώσαμε όλη τη γειτονιά με τις φωνές μας. Επίθεση εγώ , αντεπίθεση αυτή. Να μαλώνουμε για κάτι τόσο αυτονόητο! Γιατί ήταν ψεύτικη..! Σε κάποια φάση της είπα να τα μαζέψει να φύγει γιατί πολλά μας τα έκανε και ηρέμησα. Ψεύτικα μαλλιά, ψεύτικα νύχια, ψεύτικες βλεφαρίδες, φακοί επαφής, σουτιέν ενισχυμένα, κορσέδες, στόκος στο πρόσωπο, τακούνια. Είχα στο σπίτι μου συναρμολογούμενο παιχνίδι όχι γυναίκα. Όλες οι ανασφάλειες της καμουφλαρισμένες καλά κάτω από στρώσεις μέικ απ και φον ντε τεν.
Την Άννα ,ας χρησιμοποιήσουμε αυτό το ψευδώνυμο για ευνόητους λόγους , τη γνώρισα ένα βράδυ σε ένα μπαρ όπου είχα βγει με φίλους. Είχαμε ανοίξει τα μπουκαλάκια μας, ‘’την είχαμε ακούσει ‘’ λίγο και φλερτάραμε αβέρτα… δίπλα μας βρέθηκε μια παρέα με αιθέριες υπάρξεις (τουλάχιστον έτσι φαίνονταν ), παίρνουμε θάρρος λοιπόν, τις κερνάμε σφηνάκια και τις πλησιάζουμε.. Εκεί ήταν και το αντικείμενο του πόθου μου, έρωτας με την πρώτη ματιά: ψηλή , γύρω στο 1,73, μελαχρινή με υπέροχα μακριά μαλλιά, ιδανικές αναλογίες , φορούσε ένα πολύ εφαρμοστό φόρεμα που διέγραφε την αδύνατη σιλουέτα της και τόνιζε τα κατάλληλα σημεία…
Για να μη σας τα πολυλογώ , ενέδωσε αμέσως στο φλερτ μου, τα είπαμε, τα ήπιαμε και το ίδιο βράδυ καταλήξαμε σπίτι μου. Μέσα στο μεθύσι μας δεν κατάλαβα και πολλά αλλά πρέπει να ζήσαμε ένα καυτό βράδυ, έχω τις επιφυλάξεις μου όμως και ως προς αυτό. Θα σας εξηγήσω.
Ξυπνάω το πρωί , ακόμα λίγο ζαλισμένος, λίγο χαμένος , προσπαθώντας να μαζέψω τα κομμάτια μου. Δίπλα μου, μόλις είχε ξυπνήσει και μου χαμογελούσε η αιθέρια ύπαρξη, η οποία δεν ήταν τελικά τόσο αιθέρια. Εντάξει , το καταλαβαίνω το μουτζουρωμένο πρόσωπο και τους μαύρους κύκλους κάτω από τα μάτια- λες και έπαιξε μπουνιές- εφόσον κοιμήθηκε μακιγιαρισμένη. Αργότερα βέβαια σηκώθηκε και ξεβάφτηκε. Τι το ήθελε; Πώς να αντέξω τόσο ρεαλισμό;; Τρόμαξα να την γνωρίσω. Σπυράκια , πανάδες, σακούλες κούρασης, φρύδια ανύπαρκτα. Σας το ορκίζομαι ότι με άλλη κοιμήθηκα χθες το βράδυ , κάποιο λάθος έχει γίνει!
Που πήγε η ψηλόλιγνη παρουσία ; Τα τακούνια της πεταμένα στο δωμάτιο και η Άννα πλέον να περπατάει καμαρωτή 1,55 με τα χέρια στην ανάταση, να την ψάχνω στο χώρο. Εντάξει, τα κάνουν αυτά οι γυναίκες σκέφτηκα, δεν πειράζει είναι χαριτωμένο και το μινιόν. Μινιόν όμως σε επιλεγμένα σημεία. Το στήθος της για παράδειγμα που με τα ιδανικά μαξιλαράκια φάνταζε ονειρικό, σήμερα χωρίς σουτιέν ήταν όχι μόνο μινιόν , αλλά ανύπαρκτο . Και δεν γινόταν να μην προσέξω την κυτταρίτιδα, καθώς γυρνούσε στο σπίτι φορώντας ένα μακό δικό μου, ούτε και τον κορσέ της που φορούσε χθες μέσα από το φόρεμα , για να σμιλεύει την κοιλιά και τα μπούτια.
Εντάξει, πόση ψευδαίσθηση πια ; Που είναι το μοντέλο μου; Τα ψεύτικα μαλλιά της είχαν γίνει ένα κουβάρι στην άκρη του κρεβατιού, προς στιγμήν νόμιζα ότι είχε φέρει μαζί και κανένα ζωντανό, κανένα σκυλάκι. Τελικά, δεν είχε τόσο μακριά και λεία κόμη την ημέρα. Οι βλεφαρίδες της οι μισές είχανε πέσει , οι μισές υπήρχαν ακόμη, τα νύχια της ψεύτικα, τα χείλη της φουσκωμένα σαν ροφού, δεν ξέρω πως και τι, φοβόσουν όμως μην τα φιλήσεις και ξεφουσκώσουν και σου μείνει και το κρίμα στο λαιμό. Τρόμαξα κύριοι, τρόμαξα ειλικρινά!
Όσο πιωμένος κ αν ήμουν η διαφορά ήταν τεράστια. Δεν άντεξα να μην το σχολιάσω, είσαι διαφορετική της λέω σήμερα, τι εννοείς μου λέει , της λέω οι φακοί σου για παράδειγμα, ενώ έχεις μαύρα μάτια γιατί φοράς πράσινους;! Το μακιγιάζ, οι βλεφαρίδες, τα μαλλιά σου, καμία σχέση με το βράδυ! Καλά δεν ντρέπεσαι , μου λέει , χαλάμε τόσα λεφτά για να σας αρέσουμε, μια περιουσία σε καλλυντικά και φρου – φρου και αυτό είναι το ευχαριστώ; Εννοείται θα είμαι διαφορετική , για αυτό τα βάζω κιόλας! Θίχτηκε η δεσποινίς Άννα.
Κακήν κακώς την έδιωξα, πείτε με πουριτανό, πείτε με μισογύνη , αλλά της είπα πως δεν έχει καμιά σχέση με εκείνη που γνώρισα και μου άρεσε το προηγούμενο βράδυ και ότι όλο αυτό το χτιστό και το φτιαχτό το θεωρώ γελοίο. Έφυγε και έκτοτε δεν την ξαναείδα. Πλέον είμαι ιδιαίτερα επιφυλακτικός και προσπαθώ οποιεσδήποτε γνωριμίες να τις κάνω σε συνθήκες υψηλού φωτισμού και υψηλής νηφαλιότητας…