Ερώτηση: Όταν παντρεύτηκα με τον άντρα μου ήμουν μικρή και άπειρη. Ομολογώ, πως έκανα πολλά λάθη μαζί του.
Όχι γιατί ήμουν κακός άνθρωπος αλλά είχαμε μεγάλη διαφορά ηλικίας, ήταν η πρώτη μου πολύ σοβαρή σχέση δέσμευσης και όντας άγουρη φερόμουν βάναυσα, παιδιάστικα και τον βασάνισα πολύ στο γάμο μας.
Χωρίσαμε αλλά τον θέλω πίσω, γιατί έχω μετανιώσει που τον πίκρανα. Τί να κάνω;
Του ζήτησα συγνώμη και του είπα πως μετάνιωσα και κατάλαβα τα λάθη μου.
Αν και πήραμε διαζύγιο επίσημα και με τη βούλα, πραγματικά τον αγαπώ και μέσα απ’ όλα όσα σκέφτηκα και κατανόησα κάποια πράγματα!
Είμαι βεβαία πως από δω και πέρα, αν μου δώσει μια νέα ευκαιρία θα κερδίσω το χαμένο χρόνο.
Πήγα σε ψυχολόγο, κατάφερα να τα βρω με τον εαυτό μου και σήμερα είμαι έτοιμη, αν το θελήσει να κάνω μια νέα αρχή.
Τί να κάνω; Έχετε κάποια πρόταση να μου κάνετε;
Απάντηση: Φανταστείτε τί θα θέλατε να δείτε, αν ήσασταν εσείς στην θέση του, για να νιώθατε μεγαλύτερη ασφάλεια.
Πως δε θα επαναληφθούν τα όποια λάθη τον ανάγκασαν να απομακρυνθεί για να προστατευτεί.
Σκεφτείτε τις πράξεις που θα υποδηλώνουν την αλλαγή σας και μη βασιστείτε στα λόγια τα οποία πιθανώς να μην τον συγκινήσουν.
Ο έρωτας σημαίνει ασφάλεια, ανεμελιά – για να μπορέσει και πάλι να νιώσει ερωτευμένη μαζί σας, καλό είναι να μπορέσει αρχικά να πιστέψει πως μπορεί να αφεθεί.
Να είναι ασφαλής δίνοντας σας και πάλι ένα κομμάτι του ελέγχου μέσα στην σχέση.
Αυτό χρειάζεται πίστη και σθένος από την πλευρά σας καθώς και πολύ υπομονή, κατανόηση και αγάπη από τη δική σας μεριά.
Αν τον αγαπάτε πραγματικά και δεν αποτελεί στοίχημα – ή πείσμα από μέρους σας θα έχετε υπομονή.
Θα δεχτείτε ακόμη και το γεγονός πως πλέον δε σάς εμπιστεύεται.
Όπως και να έχει είναι σημαντικό να μαθαίνουμε από τα λάθη μας.
Διαβάστε επίσης:
Ο έρωτας της ζωής μου ήταν… ο κολλητός μου!