Της: Έπη Τρίμη
Αν επιθυμείτε να περάσετε ένα ευχάριστο βράδυ με 85’ ακατάπαυστου γέλιου και ανατρεπτικές δόσεις μυστηρίου και σασπένς σπεύστε να δείτε την εν λόγω παράσταση στο θέατρο «Λύχνος τέχνης και πολιτισμού», στο Γκάζι. Πρόκειται για μια αστυνομική κωμωδία που συνδυάζει το γέλιο μέσα από τις καταστάσεις αλλά και τα πρόσωπα. Σε κάποιες σκηνές του έργου και της παράστασης, υπάρχουν στιγμές συγκίνησης. Δεν είναι το πρώτο έργο που έγραψε ο δημοσιογράφος Γιάννης Βασιλακόπουλος αλλά το πρώτο από μια φιλοδοξούσα και γεμάτη ζήλο μακρά πορεία στο χώρο που για τον ίδιο δεν έχει σημασία αν θα είναι οικονομικά επικερδής, αλλά έχει στόχο να είναι φιλοσοφικά, διανοητικά και καλλιτεχνικά ωφέλιμη.
Υπόθεση
Μια αλυσίδα ηλεκτρικών ειδών τινάζεται επανειλημμένως στον αέρα, σε συνεχόμενες βομβιστικές επιθέσεις. Την ευθύνη για αυτές, αναλαμβάνει μια οργάνωση με γυναικεία υπογραφή που δεν τη γνωρίζει κανείς. Την εξιχνίασή της αναλαμβάνει ένας υπαστυνόμος με φιλοδοξίες ανέλιξης. Αντί όμως να προσπαθεί να εξιχνιάσει την υπόθεση στο κατάστημα όπως θα ήταν λογικό, ξεκινάει τη διερεύνηση ανορθόδοξα. Επισκέπτεται το γυναικολογικό ιατρείο ενός επιφανούς γυναικολόγου και από εκεί πηγάζει και η έμπνευση του εν λόγω τίτλου. Η πλοκή είναι σύνθετη και κωμική. Εμπλέκονται μια γυναίκα δηλητήριο, μια ασθενής και ένας αντιεξουσιαστής. Επί της ουσίας, πρόκειται για μια θεατρική παράσταση που ο κάθε χαρακτήρας έχει τη δική του έντονη προσωπικότητα. Οι ρόλοι και η χρονική διάρκεια μοιράζονται ισάξια και οι ζωές των εμπλεκομένων είναι παράλληλα συνδεδεμένες με πολλαπλές ανατροπές.
Τι δήλωσε ο συγγραφέας Γιάννης Βασιλακόπουλος
«Η Μέθοδος Αντισύλληψης, είναι “ξυραφιά” στο Σύστημα. Για μένα είναι η έμπνευση ενός καλοκαιριού. Είναι μια προσπάθεια να καταθέσω μέσα από κωμικό πρίσμα, σκέψεις και προβληματισμούς που με βασάνισαν μέρες και νύχτες. Και τελικά κατέληξα πως το δυσκολότερο πράγμα είναι να προβληματίσεις, προκαλώντας ευθυμία και γέλιο.
Η προετοιμασία ξεκίνησε από τον περασμένο Σεπτέμβριο με πάρα πολύ δουλειά και οι συντελεστές του αγάπησαν βαθιά το ρόλο και το κείμενο. Ο Σπύρος Ιωάννου πέραν της σκηνοθεσίας πρωταγωνιστεί στο ρόλο του δαιμόνιου υπαστυνόμου.
Το γυναικολόγο υποδύεται ο αριστοτεχνικά ο Νίκος Ζιάκος ζεν πρεμιέ των δεκαετιών 80’-90’ ο οποίος έχει ένα εξαιρετικό μπρίο και κέφι και βγάζει μεγάλο ταλέντο, επί σκηνής. Ο θίασος αποτελείται πέραν των δύο σημαντικών ηθοποιών από ακόμη 4ρεις ταλαντούχους. Ήδη κάποιοι από αυτούς είναι μεγάλοι ηθοποιοί ανεξαρτήτως αν έχουν μεγάλη προβολή από τους τηλεοπτικούς δέκτες. Η Μαρία Δεληκωνσταντίνου, είναι πολύ γνωστή από τηλεοπτικές σειρές. Να θυμίσω τη σειρά “Έρωτας” με το Γρηγόρη Βαλτινό. Είναι επί σειρά ετών πολύ φίλη μου και έχει ελκυστικά θεατρικό ταλέντο. Ο ρόλος της είναι παράξενος γιατί υποδύεται μια προσωπικότητα με 3 περσόνες. Μπορεί και είναι άξιο θαυμασμού το πώς μεταβαίνει αριστοτεχνικά από το αληθινό πρόσωπο στην καρικατούρα.
Ο Δημήτρης Τοπαλίδης είναι επίσης αναγνωρίσιμο πρόσωπο και καλός ηθοποιός από μεγάλες τηλεοπτικές δουλειές. Εκκολαπτόμενος αλλά έτοιμος ζεν πρεμιέ, βάζει τη σφραγίδα του με κωμικές αντιδράσεις με δραματική κατάληξη. Μαζί με τη Μαρία Δεληκωνσταντίνου κάνουν την ανατροπή στο τέλος.
Δύο νέοι ηθοποιοί με ταλέντο είναι η Σοφιάνα Γρηγοριάδη που παίζει τον πρώτο γυναικείο ρόλο αν και 27 ετών. Έχει να δώσει πράγματα γιατί έχει ταλέντο. Η Έλενα Αθανασοπούλου επίσης πολύ ταλαντούχα υποδύεται την οικιακή βοηθό του γιατρού που με κάποιο τρόπο θυματοποιείται αλλά δικαιώνεται στο τέλος».
Κριτική
Ο συγγραφέας έχει εξαιρετική πένα. Ο τρόπος γραφής είναι φρέσκος, σύγχρονος με δομή και πλοκή που δεν σε αφήνει να βαρεθείς. Το κείμενο συνεπώς αποτελεί μια πολύ καλή μαγιά. Οι ηθοποιοί, έχουν μια μακρά πορεία και έχουν δέσει μεταξύ τους με αποτέλεσμα η χημεία να είναι εμφανής.
Η ροή του λόγου και οι έξυπνοι διάλογοι δίνουν το όχημα στους ηθοποιούς να αποδώσουν χωρίς περιττά στοιχεία το ρόλο τους. Έχουν επιλεχθεί ηθοποιοί που έχουν ταλέντο, μεράκι για τη δουλειά τους και είναι εμφανές καθ’ όλη την πλοκή. Οι χορογραφίες που επιμελήθηκε ο Φώτης Μεταξόπουλος-ο μύθος του χορού- είναι κάτι παραπάνω από υπέροχες, το δε ταγκό κλέβει τις εντυπώσεις. Τόσο ο φωτισμός όσο και τα σκηνικά, έρχονται και αγκαλιάζουν την εν λόγω αστυνομική πλοκή.
Η σκηνή και το θέατρο λόγω του μεγέθους αλλά και της αμεσότητας που γεννά με τους ηθοποιούς κάνει τους θεατές να μετέχουν συναισθηματικά και να ζουν την κάθε σκηνή και την κάθε ατάκα. Πρόκειται στην ουσία για ένα αέναο δίαυλο επικοινωνίας συντελεστών και θεατών. Η κωμωδία άλλωστε είναι ένα δύσκολο εγχείρημα και ακόμα πιο δύσκολο να περάσεις με χιούμορ μηνύματα. Θα μπορούσε να χαρακτηριστεί το έργο και η υπόθεση της χρονιάς.
Διάρκεια: 85’ (χωρίς διάλειμμα)
Συγγραφέας: Γιάννης Βασιλακόπουλος
Σκηνοθέτης: Σπύρος Ιωάννου
Χορογραφία: Φώτης Μεταξόπουλος
Παίζουν: Σπύρος Ιωάννου, Νίκος Ζιάγκος, Σοφιάννα Γρηγοριάδη, Δημήτρης Τοπαλίδης, Έλενα Αθανασοπούλου και η Μαρία Δεληκωνσταντίνου
Λύχνος τέχνης και πολιτισμού
Ιερά Οδός 59 και Χαλκιδικής 83, Γκάζι
Τηλ: 211 0121686