Πριν λίγο καιρό χαζεύοντας στο ίντερνετ διάβασα μια επιστολή που μου έκανε εντύπωση. Αφορούσε στον πρώτο έρωτα που κανείς δεν ξεπέρασε ποτέ. Το έγραψε μια κοπελίτσα με ρομαντισμό και πίκρα. Δε γινόταν μνεία στην ηλικία της, αλλά φαινόταν κάτω από 25.
Σε αυτή την ανώνυμη δεσποινίδα που είναι τόσο γνωστή σε όλες μας -αφού παροιμία συναισθήματα ζήσαμε και εμείς στα νιάτα μας -αφιερώνω τις σκέψεις που ακολουθούν.
Ο πρώτος έρωτας είναι συνυφασμένος με τη άνοιξη της καρδιάς. Είναι το πάθος που σε κάνει να ανθίζεις και να γεμίζεις ενέργεια. Που κάνει την καρδιά σου να χτυπάει σαν τρελή.
Ο πρώτος έρωτας, είναι πάντα εξειδικευμένος. Θυμίζει παραμύθι που τελειώνει όταν το ρολόι χτυπήσει 12. Σαν τη Σταχτοπούτα που μεταμορφώνεται στην ταπεινή κοπελίτσα χωρίς φρου φρου και αρώματα.
Πάντα, πιστεύεις πως ο έρωτας αυτός κρατάει για πάντα. Γιατί ζεις το όνειρο. Χτυπά η καρδιά σου 24 ώρες το 24ωρο, γεμάτη προσμονή, αγωνία και όνειρα.
Όνειρα που στη συνέχεια γκρεμίζονται σαν τραπουλόχαρτα και σου μένει η ανάμνηση, ως αποσκευή ζωής. Συνεχίζεις και εσύ τη ζωή σου αφού κλείσεις τους λογαριασμούς της σχέσης που έκανε τον κύκλο της. Τη βάζεις στο χρονοντούλαπο της καρδιάς σου.
Κλειδώνεις το κομμάτι, αυτό της καρδιάς σου, και πετάς το κλειδάκι στη θάλασσα. Να το πάρει το κύμα και να ξεχάσεις. Να πας παρακάτω. Και κάθε φορά ερωτεύεσαι. Ενθουσιάζεσαι μετά από λίγο καιρό… που κατάφερες να το ξεπεράσεις…
Άρχισες να πηγαίνεις με τις φίλες σου έξω. Να πηγαίνεις σε πάρτι. Να γελάς και πάλι. Και τότε έρχεται ένα ακόμη χαμόγελο αναπάντεχα. Του νεαρού που σε κοιτάζει στο λεωφορείο. Και η καρδιά σου αρχίζει και πάλι να χτυπά. Κατάλαβες πως είσαι ακόμη ζωντανή και νιώθεις πως θέλεις να αγαπήσεις και να αγαπηθείς.
Και ζεις εμπειρίες, γνωρίζεις κόσμο, χαίρεσαι, κάνεις έρωτα και τα χρόνια περνούν. Μέχρι που παντρεύεσαι, κάνεις παιδιά και βιώνεις όλα αυτά τα συναισθήματα μέσα από τα μάτια των παιδιών σου.
Γιατί αυτό είναι ζωή. Και εκεί σαν ταινία έρχεται ο πρώτος σου έρωτας που έρχεται βιαστικά να σου θυμίσει τα νιάτα σου και την αγνότητα της ψυχής σου.
Και το μόνο που μένει είναι να εύχεσαι πως όσοι πέρασαν από τη ζωή σου να είναι καλά γιατί είναι η προίκα σου. Γιατί σε διαμόρφωσαν και σε έκαναν αυτό που είσαι σήμερα! Γυναίκα…