Της: Έπη Τρίμη
Πρόκειται για μια γαλλική παραγωγή η οποία πραγματεύεται το δέσιμο ενός πατέρα με την κόρη του. Ο τίτλος της ταινίας όπως αναφέρει ο σκηνοθέτης Ugo Gélin είναι βιωματικός. Όπως δήλωσε ο σκηνοθέτης στο πρόσωπο του ηθοποιού Omar Sy: «Βρήκα ένα χαρισματικό άνθρωπο που μπορεί να προσαρμοστεί στις ανάγκες της ταινίας και να ερμηνεύσει την ελαφρότητα της καθημερινότητας του πρωταγωνιστή χωρίς έννοια για το μέλλον. Η αντίθεση μεταξύ του πρωταγωνιστή και του κόσμου στον οποίο βρίσκεται, προέρχεται από την αντίθεση μεταξύ της Κυανής Ακτής και του Λονδίνου και ήταν κάτι που με γοήτευσε».
Υπόθεση
Ο πρωταγωνιστής Σάμιουελ (Omar Sy,) ζει την καθημερινότητά του χωρίς προβλήματα. Εργάζεται ως σκίπερ σε διάφορα γιώτ και γνωρίζει πολλές γυναίκες και ερωτικές απολαύσεις-προνόμια. Μια εκ των πελατισσών θα εισβάλει στη ζωή του δηλώνοντάς του πως το μωρό που του παραδίδει είναι καρπός της σεξουαλικής τους συνεύρεσης. Η Κριστίν, είναι αγγλογαλλίδα και το σενάριο δεν εμβαθύνει στο χαρακτήρα της. Ο Σάμιουελ, προσπαθώντας να ανακαλύψει την ταυτότητα της μητέρας του μικρού κοριτσιού μετοικεί στο Λονδίνο. Κατ’ ανάγκη, μεγαλώνει το παιδάκι -ονόματι Γκλόρια- μόνος του.
Ο ίδιος είναι ανώριμος και επιφανειακός ως τύπος, ενώ η κόρη του μεγαλώνοντας αποδεικνύεται ωριμότερη του πατέρα της. Μεγαλώνοντας γίνονται αχώριστοι δημιουργώντας μια σχέση αγάπης και υγιούς εξάρτησης. Τόσο που η κόρη του τον βάζει σε τάξη και του οργανώνει εκ νέου όλη του τη ζωή αλλάζοντάς του συνολικά την κοσμοθεωρία του.
Κριτική
Η ταινία κυλά πολύ ευχάριστα, χωρίς κενά. Στοχεύει αποκλειστικά στο συναίσθημα και η όλη προσέγγιση είναι δομημένη ανάλογα. Οι εικόνες και οι διάλογοι βγάζουν συναισθηματική χροιά , μια που ο γαλλικός κινηματογράφος έχει τη δική του σχολή που βασίζεται περισσότερο σ’ αυτό παρά στα μεγαλειώδη εφέ. Η προσέγγιση παιδιού με γονέα είναι απολύτως ρεαλιστική και ουσιαστικά εξυμνεί τη μονογονεϊκή οικογένεια. Προβάλει το ανθρώπινο δέσιμο και την ανάγκη να εισπράξεις αγάπη μέσα από τα παιδικά μάτια. Αγγίζει και τις πιο ευαίσθητες χορδές χωρίς να είναι μελό. Η πλοκή, δεν έχει καμία σχέση με τις εικόνες που μας δημιουργεί η τηλεόραση και οι εφημερίδες για τα παιδιά που μεγαλώνουν μόνο με ένα γονέα.
Θα εισπράξετε πολύ αγάπη, σεβασμό και πίστη μεταξύ δυο ανθρώπων και θα σας θυμίσει και άλλες ταινίες αντίστοιχης προσέγγισης όπως «Η Ζωή είναι Ωραία» ή «Το Κυνήγι της Ευτυχίας», αναφέρει ο σκηνοθέτης και πράγματι ο συνειρμός είναι απολύτως σωστός. Αξίζει να τη δείτε είτε είστε γονέας, είτε όχι.
Demain tout commence
Κατηγορία: Δραματική κομεντί |Διάρκεια: 118’
Σκηνοθεσία: Ούγκο Γκελέν
Παίζουν: Ομάρ Σι, Κλεμάνς Ποεσί, Αντουάν Μπερτράντ, Άσλι Γουόλτερς, Γκλόρια Κόλστον