Είμαι βέβαιος πως δε λαμβάνετε συχνά γράμματα από άντρες. Ίσως γιατί είμαστε πιο κλειστοί σε σχέση με σας και δε θέλουμε να εκδηλώνουμε τα συναισθήματά μας.
Η δική μου ιστορία περιλαμβάνει κάτι από υποχρέωση και πολλές τύψεις. Ο λόγος; Γιατί παντρεύτηκα με την προοπτική να χωρίσω σε 3 μήνες.
Το είχα συνεννοηθεί αυτό με την κοπέλα που παντρεύτηκα. Το έκανα για τη μητέρα μου που θα έφευγε λόγω καρκίνου και ήθελε να με δει αποκαταστημένο. Δυστυχώς λόγω δικών μου εσωτερικών ενοχών και μπόλικης ανασφάλειας δεν είχα ομολογήσει πως δεν μου άρεσαν οι γυναίκες.
Πράγμα που μου έκανε τη ζωή τραγικά σύνθετη και δύσκολη. Όμως, επειδή κατάγομαι από μια οικογένεια με πολύ αυστηρές αρχές και ζω σε κωμόπολη ήταν αδύνατο να φανερώσω αυτό το μυστικό.
Έτσι, συμφώνησα με μια πολύ καλή μου φίλη να ανέβουμε τα σκαλιά της εκκλησίας και να κάνουμε ένα γάμο με σύντομη ημερομηνία λήξης
.Παντρεύτηκα, λοιπόν με δόξα και τιμή με την προοπτική να χωρίσουμε μέσα σε 3 μήνες και ο καθένας να πάρει το δρόμο του.
Ομολογώ πως στην πορεία μου άρεσε η παρέα της κολλητής μου και όπως δεν είχα σχέση με κάποιον άντρα είπαμε σιωπηλά να παρατείνομε το γάμο παρωδία.
Για να μην σας πολυλογώ έχουν περάσει έκτοτε 6 ολόκληρα χρόνια.
Με τη γυναίκα μου περνάμε θαυμάσια. Γελάμε και κάνουμε όσα κάνει ένα φυσιολογικό ζευγάρι, εκτός από σεξ.
Την αγαπώ πολύ, είναι καλή σύντροφος και σκεφτόμαστε να υιοθετήσουμε και ένα παιδάκι. Σε ό,τι αφορά στη σεξουαλική μας ζωή έχουμε κάνει τη συμφωνία να λέμε ο ένας την αλήθεια στον άλλο αλλά να μην κάνουμε σχέσεις σοβαρές παρά μόνο σεξουαλικές.
Μεταξύ μας υπάρχει απίστευτη σύμπνοια και αγάπη και βέβαια σεβασμός. Το τι κάνουμε στα κρεβάτια μας αφορά!
Δείτε ακόμη:
Παντρεύτηκα έναν αμφισεξουαλικό άντρα χωρίς να το θέλω…