Ένα μήνα πριν το γάμο μου. Όλα προγραμματισμένα, όλα έτοιμα στην εντέλεια… το νυφικό μου, οι μπομπονιέρες, τα προσκλητήρια, μόνο οι τελευταίες λεπτομέρειες έχουν μείνει.
Και ήρθες εσύ ο μεγάλος έρωτας της ζωής μου, μετά από 3 χρόνια σιωπής να με διεκδικήσεις ξανά. Να με βάλεις στο μεγάλο δίλλημα… Σε 10 μέρες να φύγω μαζί σου στο εξωτερικό και να τα παρατήσω όλα ή να σε ξεχάσω για πάντα και να ζήσω την οργανωμένη και ήρεμη ζωή μου;;;
Ήσουν και θα είσαι αγάπη μου το μεγάλο μου πάθος, ο πρώτος μου έρωτας, η ζωή μου… Πίστευα ότι ήμασταν το τέλειο ζευγάρι… είχα κάνει τόσα όνειρα για αυτή τη σχέση, σε λάτρευα!!! Και εσύ φαινόσουν ερωτευμένος μου, να πετάς όπως εγώ όταν σε είχα δίπλα μου. Και εντελώς ξαφνικά μου ανακοίνωσες ψυχρά και απρόσωπα ότι θα φύγεις στο εξωτερικό να εργαστείς και πως δεν ήθελες δεσμεύσεις και έπρεπε να χωρίσουμε. Έτσι απλά… έχασα τη γη κάτω απ’ τα πόδια μου, έκλαψα, σε παρακάλεσα, πόνεσα, έπεσα στα πατώματα. Για ένα ολόκληρο χρόνο σε παρακαλούσα, ήρθα να σε δω… Εσύ ανένδοτος, ήθελες απερίσπαστος να αφοσιωθείς στη καριέρα σου. Όταν πλέον κατάλαβα πως δεν υπάρχει διέξοδος, μάζεψα τα συντρίμμια μου και προσπάθησα να φτιάξω τη ζωή μου. Όχι ορμώμενη από το συναίσθημα αυτή τη φορά, αλλά με τη λογική, με χαμηλούς τόνους και μέτριες προσδοκίες. Δεν είχα τη δύναμη να δώσω κάτι περισσότερο. Το πάθος και τον έρωτα.. τα έκρυψα βαθιά, τόσο ώστε να μην μπορούν να με πληγώσουν ξανά.
Ο άνδρας μου με αγαπάει, με προσέχει, με φροντίζει, είναι το απάνεμο λιμάνι μου, που πήγα να προφυλαχτώ μετά τη δική σου καταιγίδα. Πίστευα ότι ήμουν καλά και πήρα την απόφαση να φτιάξω τη ζωή μου μαζί του.
Και ήρθες ξανά γιατί;;; γιατί;; Αυτό το ερώτημα τριβελίζει το νου από την ώρα που εμφανίστηκες ξανά να με διεκδικήσεις, να μου πεις πως είμαι η γυναίκα της ζωής σου και δεν έπαψες ποτέ να μ’ αγαπάς… από την ώρα που μου πρότεινες να έρθω να ζήσουμε μαζί στο εξωτερικό..
Νόμιζα ότι είχα γιατρευτεί από ‘σένα όμως υποτροπίασα. Αρρώστησα, ξανακύλησα… Πώς να σε πιστέψω;;; Το παρελθόν δεν μου διασφαλίζει το μέλλον… Έχω γίνει η σκιά του εαυτού μου. Τις μέρες οργανώνω τον γάμο μου με έναν άλλον άνδρα ενώ τις νύχτες στη σκέψη μου και στα όνειρα μου, είμαι μαζί σου αγάπη μου. Όμως πρέπει να πάρω άμεσα τη μεγαλύτερη απόφαση της ζωής μου. Λίγες μέρες μου απομένουν…
Πάθος και έρωτας ή λογική; Να αφήσω το λιμανάκι μου και να ταξιδέψω μαζί σου σε αχαρτογράφητα νερά;; Σίγουρα η απόφαση είναι δική μου και μόνο δική μου…