Η απιστία πάντα πονάει και για να συμβεί μεταξύ ενός ζευγαριού είναι σαφές πως έχει βαθιές αιτίες για να συμβεί μεταξύ δύο ανθρώπων που αγαπήθηκαν πολύ.
Το πώς μπορούμε να διαχειριστούμε την απιστία σε μια σχέση είναι καθαρά προσωπική απόφαση κι εξαρτάται από την ωριμότητα των ανθρώπων.
Την προσπάθεια για πραγματική κουβέντα και τη διάθεση για επίλυση του προβλήματος με αγάπη και διάθεση ειλικρινούς μετάνοιας.
Η απιστία όταν αποκαλύπτεται φέρνει μαζί της πολλές αλλαγές, απώλειες, συναισθήματα και στα δύο μέλη, όπως θυμό, πόνο, μοναξιά, πένθος, αδικία, φόβο…
Ένα φυσιολογικό στάδιο όταν μαθευτεί η απιστία, είναι να ρίχνω τις ευθύνες σε αυτόν που την έκανε και να μπαίνω σε μία κατάσταση όπου νιώθω αδικημένος, προδομένος, “θύμα”.
Αυτό το στάδιο όμως, μαζί με το αρχικό σοκ και το θυμό, περνάνε και δίνουν τη θέση τους σε μία πιο ώριμη επεξεργασία των καταστάσεων.
Δυστυχώς, είναι εύκολο και συχνό να μένουμε εκεί κατηγορώντας και πετώντας το μπαλάκι ο ένας στον άλλον.
Αυτό, άλλωστε είναι που πολύ εύκολα κάνουμε σε μία σχέση έτσι κι αλλιώς:
Ψάχνουμε να βρούμε ποιος φταίει από τους δύο, ποιος έχει τη μεγαλύτερη ευθύνη γι αυτό που συμβαίνει ή που νιώθουμε.
Μετά από πολλά χρόνια σχέσης, το ζευγάρι έρχεται πολύ κοντά κι αυτό φέρνει μαζί του διάφορα θέματα προς επεξεργασία.
Όσο πιο κοντά είμαστε σε μία ερωτική σχέση, τόση περισσότερη φροντίδα θέλει η σχέση.
Όταν η εγγύτητα είναι μεγάλη μεταξύ μας, είναι πολύ εύκολο να αφεθώ, να σταματήσω να σε κοιτάω ή να προσπαθώ.
Είναι πολύ εύκολο να χαθώ εγώ ή να χαθείς εσύ ή να χαθεί αυτή η αρχική φλόγα που μας έφερε μαζί.
Είναι εύκολο να παγιωθούν κάποιοι ρόλοι μας, ένας κώδικας επικοινωνίας, ένα “παιχνίδι” ανάμεσα μας.
Έτσι έχουμε μία επικοινωνία παιδιού- γονιού, σε μία σχέση ενηλίκων.
Έτσι, μπορεί να χαθούν οι ρόλοι των ενηλίκων, των εραστών, των ισότιμων συντρόφων.
Η σχέση τότε γίνεται μονότονη, ίδια, κουραστική…
Αυτή είναι μία κατάσταση δύσκολη που θέλει πολύ φροντίδα και από τις δύο πλευρές.
Για να ξεπεραστεί, χρειάζεται πρώτα να αναγνωριστεί το θέμα.
Να αναλάβει ο καθένας την ευθύνη του εαυτού του και της σχέσης.
Να δουλέψει με τον εαυτό του και μετά να δουλέψουν και μαζί ( ίσως με τη βοήθεια ενός ειδικού), ώστε να μάθουν έναν καινούριο τρόπο επικοινωνίας και συνεργασίας.
Μία σχέση είναι κάτι που χτίζουν δύο άνθρωποι, μαζί.
Όπως το χτίζουν, έτσι μπορούν και να το χαλάσουν.
Οι ευθύνες είναι πάντα μοιρασμένες.
Το πιο δύσκολο σε μία κατάσταση απιστίας είναι να αναλάβουν και οι δύο πλευρές την ευθύνη που τους αναλογεί.
Αυτό μπορεί να φέρει περιόδους μεγάλων εντάσεων/συγκρούσεων, δυσπιστίας, απομόνωσης, μοναξιάς.
Διαβάστε ακόμη:
10+1 τρόποι για να μη θέλει να σε ξαναδεί στα μάτια της!