Είναι πολύ σύνηθες το να αναρωτιέται κανείς για το τι «επιτρέπεται» και τι οχι κατα τη διάρκεια του σεξ.Αν η συχνότητα και το είδος της σεξουαλικής του συμπεριφοράς μοιάζει ή διαφέρει από των άλλων ανθρώπων. Κάθε ζευγάρι έχει τους δικούς του βιόρυθμους. Μάλιστα, θεωρείται τεράστια επιτυχία αν η διάθεση της συχνότητας είναι όσο γίνεται πιο κοινή για το ζευγάρι.
Κάποιες φορές, ατυχώς, μπορεί ο ένας από τους δύο να έχει εντονότερη ορμή και το άλλο μέλος λιγότερο. Επίσης, πολλά ζευγάρια δεν έχουν συμβατότητα τα “θέλω” και στους πειραματισμούς. Άρα τίθεται έντονα το ερώτημα του “τι ορίζεται ως φυσιολογικό στο sex”; Μπορεί ένα ζευγάρι να διαβάσει στατιστικές που αναφέρουν ότι το μέσο ζευγάρι κάνει σεξ 3 φορές την εβδομάδα. Μέσα σε αυτό το πολιτισμικό και κοινωνικό πλαίσιο, οι πεποιθήσεις του ζευγαριού είναι ιδιαίτερα σημαντικές για το τι είναι φυσιολογικό και τι όχι. Οι άνθρωποι μπορούν να ανταποκρίνονται σε μία μεγάλη ποικιλία ερωτικών ερεθισμάτων.
Στήν ερώτηση για το τι «επιτρέπεται» και τι είναι «φυσιολογικό» στο σεξ, εάν περιμένετε να πάρετε κάποια αντικειμενικά σωστή απάντηση , μάλλον θα περιμένετε για πολύ, μιας και δεν υπάρχει μια απάντηση που θα κάλυπτε όλα τα εκατομμύρια σεξουαλικά ενεργών ανθρώπων που υπάρχουν σε αυτό τον πλανήτη. Όπως ο καθένας εμάς είναι διαφορετικός εσωτερικά αλλά και εξωτερικά, έτσι και οι σεξουαλικές μας «ανοχές» διαφέρουν από άτομο σε άτομο.
Υπάρχουν όμως κάποιες κοινές παραδοχές που μπορούν να καθορίσουν τι είναι επιτρεπτό και τι όχι στο σεξ;
Η σημερινή κοινωνία, μετά την σεξουαλική απελευθέρωση του προηγούμενου αιώνα, είναι περισσότερο δεκτική στο σεξ, υποκρίνεται λιγότερο, αναζητά περισσότερα και ξέρει να διεκδικεί αυτά που επιθυμεί. Η υπερπροσφορά στο σεξ και η άνεση με την οποία πλέον το σεξ αντιμετωπίζεται είτε αυτό αφορά ετερόφυλα, είτε ομοφυλόφιλα άτομα, δημιουργεί απορίες όπως: πόσο συχνά πρέπει να έχω σεξουαλικές επαφές ή πόσοι σύντροφοι είναι φυσιολογικοί ή είναι επιτρεπτό το ομαδικό σεξ, το ομοφυλοφιλικό σεξ ή ακόμα και η ύπαρξη φαντασιώσεων;
Η Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας, έχει προτείνει μια απλή μέθοδο για να ως κατευθυντήρια οδό για την απάντηση όλων των προαναφερθέντων ερωτημάτων και σίγουρα όλων αυτών των ερωτημάτων που απασχολούν τον καθένα μας ειδικά.
Η ερωτική πράξη μπορεί να θεωρηθεί φυσιολογική σύμφωνα με την Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας όταν πληρούνται οι παρακάτω προϋποθέσεις :
• Όταν υπάρχει κοινή συναίνεση, δηλαδή όταν η ερωτική πράξη γίνεται με την θέληση και ενήλικων ατόμων χωρίς τον παραμικρό εξαναγκασμό ή χρήση βίας.
• Όταν δεν θίγεται η δημόσια αιδώς και δεν παρενοχλούνται τρίτα άτομα.
• Όταν δεν η σωματική ακεραιότητα και η υγεία των ερωτικών συντρόφων δεν διατρέχει κίνδυνο λόγω της σεξουαλικής επαφής.
Αυτό που όμως είναι το ζητούμενο είναι να νιώθει το ζεύγος πλήρες ψυχικά και σωματικά μετά τη συνεύρεση. Αν το ζεύγος είναι ενωμένο και κάθε ερωτική επαφή το φέρνει πιο κοντά τότε όλα βαίνουν ορθώς. Μην ξεχνάτε πως διαφορετικά πειραματιζόμαστε στα 18, στα 30, στα 40 ή στα 50. Νεότεροι θέλουμε να ανακαλύψουμε τα πάντα,έχουμε λιγότερους φραγμούς και ότ,ι και αν κάνουμε γίνεται αποκλειστικά για ικανοποίηση. Μεγαλύτεροι γίνεται για να έρθουμε κοντά με το άτομο που αγαπάμε και επιλέξαμε να συμπορευθούμε στη ζωή αλλά στο κρεβάτι.
Τα συμπεράσματα δικά σας!