Ξέρω πως δεν πρέπει, Πως δεν είναι σωστό… Μα δε μπορώ να αρνούμαι πια αυτό που αισθάνομαι, δε μπορώ να μη σε δω κ όταν σε δω δε μπορώ να μη σε αγγίξω και όταν σε αγγίξω δε μπορώ να μη σε φιλήσω…
Δεν πρέπει κ η λογική φωνάζει Όχι μα ποιος μπορεί να βρει λογική στα συναισθήματα;
Κ εγώ αυτό που νιώθω είναι τόσο έντονο τόσο δυνατό που νιώθω να με ξεπερνάει… Μαζί σου χάνομαι σε έναν άλλο κόσμο… μαγικό…
Το άγγιγμά σου αναστατώνει κάθε κύτταρο του κορμιού μου και Θέλω να μείνω εκεί, στην αγκαλιά σου…
Πώς μπορεί όλο αυτό το πάθος να είναι λάθος;
Πώς μπορεί η λογική να λέει μη;
Πώς κ εγώ να πω Όχι στην καρδιά μου;
Πώς να της αρνηθώ να ζήσει αυτό που ποθεί;
Πως; Αφού από την πρώτη στιγμή ξύπνησες μέσα μου συναισθήματα που ίσως και να είχα ξεχάσει…
Και τώρα σε θέλω πιο πολύ από ποτέ…
Θέλω να ζήσω μαζί σου ότι απαγορευμένο κι αν υπάρχει, να νιώσω το σώμα σου να γίνεται ένα με το δικό μου κ τις ανάσες μας να συντονίζονται μέσα στο πάθος και την τρέλα που νιώθουμε…
Κ αν όλο αυτό τελικά είναι ένα λάθος, άσε να είσαι το ομορφότερο μου λάθος…
Και αν πάλι τα πρέπει σε φοβίζουν ξέχνα τον κόσμο γύρω μας και πες πως είμαστε μόνο εσύ και εγώ…
Εσύ και εγώ σε ένα κόσμο γεμάτο αισθήσεις… γεμάτο συναισθήματα… που κάνεις δε θα σου πει τι πρέπει… Ούτε καν η λογική σου…
Γιατί η λογική χάνεται όταν τα βλέμματα μας διασταυρώνονται… όταν τα χέρια σου με αγγίζουν και τα χείλη σου φιλάνε παθιασμένα τα δικά μου…
Άφησε λοιπόν τα συναισθήματα σου να σε οδηγήσουν σε κάτι μαγικό… Κάτι ξεχωριστό, μοναδικό… ξεχωριστό σαν και εμάς…
Μοναδικό σαν κι αυτό που νιώθουμε…
Φαίη Κ.
Νιώθεις ότι ταυτίστηκες με την φίλη μας, Φαίη;
Στείλτε και εσύ τη δική σου εξομολόγηση εσύ στο Efi’s Secrets, με αισθήματα που σε εμπνέουν, που θες να εκφράσεις, που θέλεις να τα μοιραστείς και ταυτόχρονα να τα αφιερώσεις σε πολύ ιδιαίτερες ψυχές.
Η εξομολόγηση της φίλης μας, Έφης:
«Μην πιστεύετε στο «ΜΑΖΙ»… Ειδικά όταν γράφεται με κεφαλαία!»