Ο απόγονος του Σκρουτζ ή σπαγκοραμμένος…
Τα ραντεβού με αυτόν τον κιμπάρη άντρα, θα λαμβάνουν χώρα μόνο σε καφέ – κυλικεία, όπου διατίθεται ο γνωστός μονός της παρηγοριάς στη δαχτυλήθρα. Δε θα υπερβούν ποτέ τη λήξη του ωραρίου των μέσων μαζικής μεταφοράς, καθότι θα έχει τη λιμουζίνα για σέρβις και ως εκ τούτου το μέσο μετακίνησής σας θα είναι το τρόλει.Το τριαντάφυλλο που με γαλαντομία θα σας προσφέρει, θα είναι ορφανό και αδρά πληρωμένο, κατόπιν στυγνής οικονομικής διαπραγμάτευσης με το γυφτάκι στα φανάρια. Συχνά πυκνά θα ξεχνά το πορτοφόλι του και σίγουρα στο πρώτο ραντεβού, όπου εντελώς τυχαία θα βρει στην τσέπη του το δίευρο για το μεταλλικό νερό που παρήγγειλε (μην τον περάσετε και για τζαμπατζή !!!).
Αν του προτείνετε φαγητό θα βρίσκεται σε φάση ανάρρωσης από βαριά γαστρεντερίτιδα, ενώ σε περίπτωση που θελήσει να το ρίξει έξω ο άντρας ο σωστός (ο ανοιχτοχέρης λέμε !!!), θα έχετε τη μοναδική εμπειρία να απολαύσετε ένα ειδυλλιακό περιβάλλον, τρώγοντας βρώμικο, καθισμένη στο πεζούλι της καντίνας του ξενύχτη.Το μέλλον της σχέσης σας θα εξαρτηθεί από την εταιρεία κινητής τηλεφωνίας σας. Σε περίπτωση που δε συμπίπτει με τη δικιά του, ή θα χωρίσουν οι δρόμοι σας, ή θα μάθετε να επικοινωνείτε με σήματα καπνού.
Μην παντρευτείτε ή μη συμβιώσετε με αυτόν τον τύπο του άντρα – κουβαλητή, εάν δεν προτίθεστε να πλένετε το χαρτί τουαλέτας για δεύτερη χρήση. Και μην ξεχνάτε…Μίζερος στην τσέπη, συνεπάγεται συνήθως και μίζερος στα συναισθήµατα.Και όχι γιατί ο τρόπος διαχείρισης των υλικών αγαθών είναι δείκτης μέτρησης του πλούτου του ψυχικού του κόσμου. Αλλά γιατί η έλλειψη πρόθεσής του να τα μοιραστεί, είναι μια σημαντική αποχρώσα ένδειξη της εν γέχει ανύπαρκτης διαθεσής του για δοτικότητα και ανιδιοτελή προσφορά… Της πεποίθησής του ότι προσφέροντας χάνει, εφόσον γι΄αυτόν, τα πάντα στη ζωή είναι λογιστικά υπόλοιπα και συναλλαγές… Συνεχίζεται…
Γράφτηκε από ”Η μικρή γλωσσού”