Θα σας πω πώς το κάνω. Βάζω μια ωραία χριστουγεννιάτικη ταινία, και ας είναι ακόμη Νοέμβριος μήνας, φτιάχνω ένα γευστικό και μυρωδάτο καφέ, τραβάω τις κουρτίνες να μπαίνει φως στην κουζίνα. Βρίσκω τις φόρμες μου: αστεράκια, αγγελάκια, καμπάνες, δεντράκια, νιφάδες χιονιού.
Φουρνίζω. Παίζω σαν να μην υπάρχει τίποτα άλλο που να με αφορά.
Αν αγαπημένη αναγνώστρια έχεις παιδάκια, ανιψάκια, βαφτιστήρια, βάλε τα από τώρα στο κόλπο. Οι γιορτές είναι για όσους αισθάνονται παιδιά παρά τις αντιξοότητες και τα βάσανα που ταλανίζουν κάθε σπιτικό.
Η ψυχή δεν έχει μάτια, όμως βλέπει! Όσο μεγαλώνουμε, τόσο θαμπώνουμε το φως της. Όταν ήμασταν παιδιά, βλέπαμε καθαρότερα με τα μάτια της ψυχής, με την αγνότητα και την αθωότητά μας. Μεγαλώνοντας, χάνουμε σιγά-σιγά αυτό το προνόμιο. Μικροί, χαιρόμασταν με το καθετί, με το παραμικρό γελούσαμε, ξενοιασιά, όνειρα και ελπίδες, ήταν οι μόνες έγνοιες μας. Γιατί όχι και τώρα;
Γι’ αυτό, ας ανακαλύψουμε όλοι το παιδί που κρύβουμε μέσα μας. Για να μπορούμε να βλέπουμε με τα μάτια της ψυχής μας, τις ψυχές των άλλων ανθρώπων… Και μην ξεχνάτε πως φίλοι μονάχοι αλλά και συγγενείς σας έχουν ανάγκη. Οι γιορτές δεν περιορίζονται στις 2-3 ημέρες του Δεκεμβρίου.
Υλικά (για 12 μπισκότα):
1 1/4 κούπας βούτυρο
2/3 κούπας ζάχαρη
1 1/2 κούπα αμυγδαλόψιχα
2 κούπες αλεύρι για όλες τις χρήσεις
1/4 κουταλάκι γλυκού κανέλα
6 κουταλιές σούπας μαρμελάδα της αρεσκείας σου
άχνη ζάχαρη (για γαρνίρισμα)
Εκτέλεση:
Ανέμιξε το βούτυρο με τη ζάχαρη μέχρι να μαλακώσουν και να γίνουν σαν κρέμα.