Προβληματίστηκα πολύ για το αν θα πρέπει να σας γράψω και να μοιραστώ την ιστορία μου… αλλά τελικά βρήκα το θάρρος να το κάνω.
Θα χρησιμοποιήσω το ψευδώνυμο Αγγελική, για ευνόητους λόγους.
Είμαι παντρεμένη εδώ και 10 χρόνια και έχω δύο παιδιά.
Με τον άντρα μου προτού παντρευτούμε διατηρούσαμε σχέση τέσσερα χρόνια, εκείνος όμως όπως παραδέχτηκε αργότερα, είχε και τα τέσσερα χρόνια παράλληλο δεσμό.
Όταν η άλλη κοπέλα το έμαθε έκοψε κάθε επαφή μαζί του, όπως ήταν λογικό, και εκείνος γύρισε σε εμένα ή μάλλον κατέφυγε σε εμένα σαν μια έσχατη επιλογή, επειδή ήξερε ότι τον αγαπούσα και θα έκανα τα στραβά μάτια. ‘
Όταν εγώ έμεινα έγκυος στον γιο μας οι γονείς και των δύο, μας πιέσανε να παντρευτούμε.
Στην αρχή τα πράγματα πήγαιναν καλά σχετικά αλλά σύντομα έχασε τη δουλειά του και άρχισε να πίνει και να παραφέρεται.
Έκτοτε ζω ένα δράμα..
Δουλεύω ως ασφαλίστρια σε μια εταιρεία, συχνά και 10 ώρες την ημέρα, ενώ εκείνος το μεγαλύτερο διάστημα είναι άνεργος , όχι επειδή δεν μπορεί να βρει άλλη δουλειά , αλλά επειδή δεν θέλει να δουλέψει.
Αναγκάζομαι να συντηρώ ολομόναχη όλο το σπίτι όλα αυτά τα χρόνια και να κάνω πολλές υποχωρήσεις.
Το μεγαλύτερο μας πρόβλημα είναι ότι είναι εθισμένος πλέον στο αλκοόλ και πολύ συχνά παρεκτρέπεται. Για παράδειγμα, στη βάφτιση του γιου μας είχε πιεί πάρα πολύ και έγινε ο περίγελος της ημέρας.
Πολύ συχνά χειροδικεί πάνω μου και μάλιστα μπροστά στα έντρομα μάτια των παιδιών μας. Έχω προσπαθήσει πολλές φορές να στραφώ να ζητήσω βοήθεια σε κάποιο κοινωνικό ίδρυμα αλλά δεν μου πάει η καρδιά.
Του πρότεινα να τον πάμε σε κλινική αποτοξίνωσης αλλά μάταια.
Τις προάλλες θύμωσε που άργησα να γυρίσω από την δουλειά και έγινε χαμός στο σπίτι.
Με έστησε σε μια γωνία και με χτυπούσε και εγώ καθόμουν και τα υπέμεινα όντας αδύναμη να του επιβληθώ..
Άλλοτε αντιδράω , άλλοτε σιωπώ.
Πολλές φορές έχω φύγει και έχω πάει στο πατρικό μου, αλλά όσες φορές το έκανα , άλλες τόσες έχω γυρίσει πίσω. Δε λέω , ο γάμος μας είχε και τις καλές του στιγμές , έχω περάσει όμορφα πράγματα με αυτόν τον άνθρωπο, τον αγαπάω και για αυτό και θέλω να σώσω ότι μπορώ τώρα.
Όταν μεθάει όμως βγαίνει εκτός εαυτού δεν ξέρει τι λέει και τι κάνει.
Γίνεται οξύθυμος, κτητικός και παθητικά ζηλιάρης! Έχει φτάσει και σε σημείο να με κατηγορεί ότι την πέφτω στους φίλους του!
Το δικό του περιβάλλον βέβαια δεν κατανοεί το μέγεθος του προβλήματος , ενώ όσοι το γνωρίζουν από τους δικούς μου ανθρώπους (γιατί οι πιο πολλοί δεν ξέρουν) , μου λένε να φύγω μακριά .
Καμιά φορά κάθομαι και σκέφτομαι πως θα ήταν η ζωή μου χωρίς εκείνον, με φαντάζομαι μόνη με τα δύο παιδιά μας , σε ένα άλλο σπίτι και βάζω τα κλάματα.
Δεν μπορώ να φανταστώ τη ζωή μου μακριά του. Αποτελεί μέρος της καθημερινότητας μου τα τελευταία 15 χρόνια και είναι και ο πατέρας των παιδιών μου.
Δεν θέλω να χωρίσω αλλά δεν αντέχω άλλο τις προσβολές του, τους καυγάδες και την κακομεταχείριση.
Τον αγαπάω πολύ για να τον αφήσω.
Ξέρω ότι όλο αυτό είναι αρρωστημένο και πως δεν αξίζει ούτε σε εμένα ούτε στα παιδιά μου να το υποστούμε…
Δεν ξέρω όμως πως μπορώ να διορθώσω την κατάσταση και αν μπορεί αυτό το δράμα να σταματήσει κάποτε!
Η ζωή μου αυτήν την περίοδο βρίσκεται σε ένα τεράστιο αδιέξοδο.
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει και η Ιστορία της Όλγας:
“Θα χώριζα γιατί ερωτεύτηκα το φίλο του άντρα μου… Ο θάνατος δεν με άφησε να το ζήσω”