Ο τίτλος είναι σαφής, φαντάζομαι. Είμαι 50 ετών και βρίσκομαι σε πολύ δυσμενή θέση, λόγω των επαγγελματικών επιλογών που έκανα στα νιάτα μου.
Μικρός ήμουν πολύ φιλόδοξος άντρας. Είχα λαμπρές σπουδές, ξέρω πέντε από τις πιο δημοφιλείς γλώσσες και ο κλάδος μου έχει να κάνει με τα ναυτιλιακά.
Ως γνωστόν, η χώρα μας είναι συνδεδεμένη με τη ναυτιλία. Το κέρδος μέσω των ναυλώσεων στις εποχές των παχέων αγελάδων ήταν τεράστιο.
Έφτανα να λαμβάνω με τις προμήθειες και 7.000€ το μήνα. Ανάλογα με το γραφείο, τις διασυνδέσεις και βέβαια τον εφοπλιστή το κέρδος δεν ήταν ποτέ σταθερό.
Τα πάντα είχαν να κάνουν με τον αριθμό των πλοίων, τα φορτία, τις συμφωνίες και φυσικά την ευελιξία του πλοιοκτήτη.
Είχα κτίσει όνομα καλό στην πιάτσα.
Είμαι φιλότιμος, εργατικός, εφευρετικός και τίμιος άνθρωπος.
Έτσι, κάθε 2 χρόνια κατά μέσο όρο νέοι εφοπλιστές με προσέγγιζαν και θέλοντας να με εντάξουν στο δυναμικό τους μου έκαναν απίστευτα δελεαστικές προτάσεις.
Τα λεφτά γλυκαίνουν και βέβαια και η ζωή που κάνεις. Για εμένα τα χρήματα είναι απλά εργαλείο για να περνάς καλά και να κάνεις τα όνειρά σου πράξη. Δεν είναι ούτε για να τα κάνεις κομπόδεμα, ούτε για να τα σπαταλάς.
Αποτελούν όμως όχημα για μια άνετη ζωή, με ταξίδια, ωραία επίπλωση, διασκέδαση και βέβαια επένδυση.
Οι επαγγελματικές μου επιλογές και η συνεχής αναζήτηση της οικονομικής ανέλιξης με οδήγησαν στο να μη σκέφτομαι το μέλλον.
Επέλεξα να επενδύσω τα χρήματά μου στο Forex και τα πρώτα δύο χρόνια διπλασίασα τα χρήματα που είχα επενδύσει.
Θα μπορούσα να μαζευτώ, να κάνω κράτη και βέβαια να αγοράσω ένα διαμέρισμα στο εξωτερικό, για επένδυση. Μη ξεχνάτε πως λόγω δουλειάς κάθε χρόνο έκανα πολλά επαγγελματικά ταξίδια ως τα πέρατα της γης.
Όταν, όμως, κάνεις όνειρα το σύμπαν σε αφήνει να κάνεις τις κινήσεις σου και αν είσαι άπληστος σε τιμωρεί. Έτσι έγινε και με μένα.
Αγόρασα θέσεις και χρεοκόπησα. Η χρεοκοπία μου ήταν ολοκληρωτική.
Οι μισθοί έπεσαν στην αγορά και οι ναυλώσεις μειώθηκαν αισθητά. Το τελευταίο γραφείο που εργαζόμουν μετέφερε την έδρα του στο εξωτερικό. Ξαφνικά βρέθηκα στην ανεργία. Σήμερα, προσπαθώ να κτίσω εκ νέου συνεργασίες αλλά λόγω ηλικίας και της οικονομικής κρίσης βγάζω μόλις 1500€.
Η γυναίκα μου με χώρισε, τα παιδιά μου πάνε σε δημόσιο σχολείο και η ζωή μου άλλαξε άρδην. Θα μου πείτε: “γιατί παραπονιέσαι” ; 1500€ μισθός τη σημερινή εποχή είναι πολύ καλός. ”
Όχι για εμένα”, θα σάς πω.
Η πείρα μου, τα 22 χρόνια εργασίας και οι γνωριμίες μου δεν το δικαιολογούν.
Προσπαθώ να αναγεννηθώ από τις στάχτες μου και να ανασυγκροτηθώ. Μπήκα στη λογική να μεταφέρω την ιστορία μου για να σας δώσω μια και μοναδική συμβουλή:
“Μετρημένη ζωή και ελεγχόμενα έξοδα καθώς και έλλειψη απληστίας θα σάς βοηθήσουν να ζήσετε ήρεμα, χωρίς απογοητεύσεις…. Μακάρι το παράδειγμά μου να σας αποτρέψει από λάθη… ”
Εσείς γνωρίζετε;;;;
Τι μαγνητίζει την προσοχή ενός άντρα; Πώς μια γυναίκα περνά απαρατήρητη και μια άλλη όχι;