Πριν δύο χρόνια, έχασα τη μεγάλη μου αδελφή από καρκίνο του στήθους που μετά τις χημειοθεραπείες και τη μαστεκτομή έκανε μετάσταση στους πνεύμονες και πέθανε.
Ήταν ένα άτομο γεμάτο ζωή και ενέργεια και ποτέ δεν είχε κανείς φανταστεί πως θα νοσήσει από μια τέτοια πάθηση.
Στην οικογένειά μας δεν υπάρχει άλλος με ιστορικό καρκίνου. Ο δε τρόπος ζωής μας είναι βασισμένος στην υγιεινή διατροφή, τη γυμναστική και βέβαια τη θετική ψυχολογία. Ωστόσο, όταν η αδελφή μου έφυγε από τη ζωή έπαθα εμμονή πως θα πεθάνω και εγώ σύντομα από μια ύπουλη αρρώστια, όπως ο καρκίνος.
Ξαφνικά, έγινα πολύ νωθρή, έχασα πολλά κιλά, ήμουν συνεχώς κουρασμένη και άκεφη. Οφείλω να πω πως τρομοκρατήθηκα και άρχισα να πηγαίνω από γιατρό σε γιατρό προκειμένου να κάνω διαγνωστικές εξετάσεις και εξέταση για καρκινικούς δείκτες.
Μου είχε γίνει εμμονή πως είμαι άρρωστη και πως θα πεθάνω ό,τι και αν κάνω και όσο και αν προσέξω την υγεία μου.
Θυμάμαι πως εκείνο το διάστημα ήταν το χειρότερο της ζωής μου και πράγματι ακόμη και η όψη μου ήταν ενός ανθρώπου ταλαιπωρημένου και ασθενικού.
Η κακή μου ψυχολογία είχε θολώσει τη λογική μου και πήγαινα να κάνω όποια εξέταση υπήρχε προκειμένου να νιώσω πως ο θάνατος απομακρύνεται από τη ζωή μου. Ξόδεψα πολλά χιλιάρικα, πολύ χρόνο και ενέργεια.
Ευτυχώς οι εξετάσεις σε γενικές γραμμές ήταν αρκετά καλές. Είναι γνωστό, άλλωστε, πως όταν ψάχνεσαι στους γιατρούς πάντα κάποια πάθηση υποβόσκει.
Οι γονείς μου συντετριμμένοι από την απώλεια της αδελφής μου και της κακής μου ψυχολογίας αφού προσπάθησαν να με συνετίσουν δια της λογικής με έστειλαν με πολύ πίεση και εκβιασμούς σε ψυχολόγο.
Οφείλω να ομολογήσω πως με ωφέλησε πολύ. Σήμερα, έχω κάνει μια νέα αρχή στη ζωή μου. Κάθε ημέρα που περνά είναι ένα κέρδος. Βλέπω την καθημερινότητα με απέραντη αισιοδοξία και ευελπιστώ πως κάθε μέρα που περνάει θα είναι γεμάτη δώρα χαράς…
Δείτε ακόμη:
«Θέλω να τα τινάξω όλα στον αέρα και να κάνω επιτέλους κάτι για μένα»